🔷جهان ما،جهان گرفتار آمده در یک پارادوکس!
تلاش دنیای پزشکی و مطالعات ژنتیک برای طولانی کردن عمر انسان را میبینیم،همزمان اخبار بالا رفتن میزان تمایل انسانها به خودکشی و همنوع کشی را نيز میشنویم!
چرا تعدادی از انسانها از بودن خود لذت نمیبرند؟
بیشترین کسانیکه به زندگی خود یا دیگران پایان میدهند در سنی هستند که باید شورانگیزترین هیجان و امید رانسبت به زندگی داشته باشند!
پس چرا حس زندگی در ایشان مشاهد نمیشود؟
آیا ندانسته های ما در ارتباط با یکی از اصلی ترین کانونهای مغز,اسباب تضعیف هوش هیجانی انسان شده است؟
کسی به خاتمه زندگی خود یا دیگران فکر میکند که زندگی اش فاقد هیجان باشد در این نوع زندگی همه چیز تکراری و ملالت زاست،
عنصر خلاقیت و نوآوری که همانند خون باید در رگهای زندگی وجود داشته باشد نیست!
راستی چه کسانی و بر اساس چه مجوزی هیجانات سالم و سازنده را از نسل جوان میربایند و برای عملکرد مغز های پیر و تاریخ مصرف گذشته خود دلایل واهی میتراشند؟آیا میتوان هیجانات سالم را از زندگی گرفت و بازهم انتظار زیستی پویا و هدفمند را داشت؟!
چرا ندانسته یا دانسته فرصت زندگی را از دیگران میگیریم؟!
#دکتر_محمد_جواد_عظيمي
@Dr2Azimi