اگر بنا باشد مصاحبه با رسانه های آزاد ، همکاری با دول متخاصم تلقی شود ، پس در مورد آیت الله خمینی که در عراق و فرانسه نشسته بود و با رسانه های آزاد گفتگو می کرد و حتی با برخی نمایندگان دول بزرگ علیه دولت شاه به عنوان حکومت مستقر ، صحبت می کرد ، چه حکمی داشت ؟
من که در درون مرز هستم و از داشتن هر نوع رسانه و تریبون محروم شده ام.آیا گفتگو با رسانه های آزاد و دفاع از حقوق اساسی ملت و افشای فساد و ستم های حاکم همکاری با دول متخاصم است ؟ این دول متخاصم کدامند و من با نمایندگان کدام یک جلسه و همکاری داشته ام !؟
جرم من این است که به صدای رسای یک ملت زیر ستم تبدیل شده ام ؟
این البته بزرگ ترین افتخار برای من است .
من را متهم می کنند که به خمینی و خامنه ای توهین کرده ام و بابت این اتهام جمعا پنج سال و دو ماه من را محکوم کرده اند . ایا من کسی هستم که به دیگران اعم از شخصیت حقیقی یا حقوقی توهین کنم یا چون علیه عملکرد ان ها نقد و اعتراض کرده ام باید برای چندین بار محکوم شوم ؟مگر ممکن است کسانی خود را دارای قدرت مطلقه بدانند و به مدت چهل و چهار ساب بر ما حاکم شوند اما ما حق نداشته باشیم علیه ان ها نقددو اعتراض داشته باشیم ؟ مگر ما در دوران بدویت زندگی می کنیم ؟
من نه به دنبال فساد در ارض هستم ، نه به کشتار و خشونت دعوت کرده ام ، نه دعوت به اغتشاش کرده ام و نه با هیچ دولتی گفتگو یا همکاری داشته ام ، و این ها پرونده سازی علیه یک مخالف شناخته شده ی جمهوری اسلامی است .
ما ملت ایران اغتشاشگر نیستیم . ما به دنبال تشکیل حکومتی برامده از رای آزادانه ی احاد شهروندان هستیم ، حکومتی که سکولار (غیر مذهبی) ، دموکراتیک و غیر مرکز گرا باشد . حکومتی که هر نوع تبعیض جنسیتی ، عقیدتی و مذهبی، زبانی و قومی ، هر نوع سانسور ، تفتیش عقیده ، شکنجه و اعدام را ملغا کند . حکومتی که رفاه، امنیت ، آزادی، سعادت ، پیشرفت و زندگی نرمال را برای احاد شهروندان تضمین کند. ما به دنبال صلح و دموکراسی و حقوق بشر هستیم و نمی خواهیم با گسترش جنگ و ترور در عراق ، سوریه ، لبنان، فلسطین ، اسرائیل و یمن ، سرمایه های ملی و انسانی کشور را به هدر بدهیم بلکه می خواهیم این سرمایه ها را برای ملت ستمدیده و مظلوم ایران هزینه کنیم . انقلاب دموکراتیک ما یک انقلاب انسانی است .
من به تعهد و رسالت خود در برابر یک ملت ستمدیده اما اگاه و به پاخاسته عمل کنم ، ولو اینکه پایان کارم مرگ در زندان یا میدان باشد . تجربه ی جنبش های هفتادو هشت، هشتاد و هشت ، نودو شش، نودو هفت ، نودو هشت ، و هزار و چهارصد و یک نشان داد ، سرنوشت ما ملت ایران در تداوم انقلاب دموکرایتک و در کف خیابان رقم خواهد خورد. به سران و دستیاران رژیم نصیحت می کنم دست از سرکوب و اعدام و زندان و شکنجه ی جوانان بردارند و به فکر روزی باشند که یک ملت خشمگین به حرکت در می ایند و در ان روز هیچکس نیست که حتی برای ان ها دل بسوزاند . اسلحه و زندان فقط برای مدت کوتاهی کاربرد دارد.
حشمت الله طبرزدی
۵/خرداد /۱۴۰۲ خورشیدی
زندان مرکزی استان اصفهان
دستگرد.
https://t.me/FreedomTabarzadi