بازرگانی زنی خوش صورت به نام زهره داشت. عزم سفری کرد. از بهر او جامه ای سفید بدوخت و کاسه ای رنگ نیل بـه خادم داد، کـه هرگاه از این زن حرکتی ناشایست دید، یک انگشت نیل بر جامه ي او زند، تا چون باز آیم، اگر تو حاضر نباشی، مرا حال معلوم شود.

پس از مدتی خواجه بـه خادم نوشت کـه:

چیزی نکند زهره کـه ننگی باشد

بر جامه ي او زِنیل رنگی باشد

خادم باز نوشت کـه:

گر ز آمدن خواجه درنگی باشد

چون باز آید زهره پلنگی باشد

از کتاب عبیدزاکانی

https://t.me/Hadis_o_Ravayat