فرزندان پدران مسنتر، عجیبترند.
نتایج یک مطالعه جدید نشان داد که فرزندان پسر پدران مسنتر، باهوشترند، تمرکز بیشتری بر علایق خود دارند و کمتراز بابت پذیرفته شدن از طرف دیگران نگران هستند. این خصوصیات، ویژگیهایی است که در انسانهایی با رفتارهای عجیب و غیرمتعارف دیده میشود.
هر چند یافتههای مطالعات قبلی حاکی از آن است که کودکان پدران مسنتر با احتمال بالاتر ابتلا به بیماریهایی چون اوتیسم و شیزوفرنیا مواجهند، این مطالعه جدید مشخص کرد که کودکان این پدران ممکن است در مقایسه با هم سن و سالان خود در زمینه آموزشی و کاری از مزایای خاصی برخوردار باشند.
محققان آمریکایی اطلاعات رفتاری و شناختی ۱۵ هزار جفت دوقلو را گردآوری کردند. این دوقلوها در سن ۱۲ سالگی تحت آزمایشهایی قرار گرفتند و مواردی چون ضریب هوشی غیرکلامی، تمرکز قوی برعلاقمندیها و میزان انزوای اجتماعیشان اندازهگیری شد.
از والدین این کودکان نیز در مورد احتمال توجه فرزندانشان به نحوه درک از سوی همسالان خود پرسش شد.
محققان با استفاده از این اطلاعات، یک شاخص عجیب و غیرمتعارف را برای هر کودک تعیین کردند، در مجموع نمره این شاخص در پسران پدران مسنتر، بالاتر بود. بعلاوه، محققان دریافتند که کودکانی با حالات عجیبتر رفتاری، در آزمون های مدارس و به ویژه در بخش علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات بهتر عمل میکنند.
هرچند در این مطالعه، نقش عوامل محیطی به طور مستقیم مورد بررسی قرار نگرفت، دلایل بالقوهای وجود دارد که روشن میکند چرا پدران مسنتر ممکن است فرزندان عجیبتری داشته باشند. بهعنوان مثال، پدران مسنتر در مقایسه با پدران جوانتر، احتمالا از موقعیت اجتماعی – اقتصادی بالاتر و وضعیت شغلی ثابتتری برخوردارند و این بدان معناست که فرزندان این پدران در محیطی غنیتر پرورش مییابند و به شرایط تحصیلی بهتری دسترسی دارند.
نتایج این تحقیق همچنین دلایلی برای درک ارتباط بین سن بالاتر والدین، اوتیسم و ویژگیهای خاص افراد عجیب را فراهم میکند. اگرچه محققان این ارتباط را به طور مستقیم اندازه گیری نکردند، این فرضیه را مطرح کردند که برخی ژنهای دخیل در رفتارهای عجیب و اوتیسم، با هم همپوشانی دارند، ضمن اینکه این ژنها در پدران مسنتر، بیشتر مشاهده میشوند.
https://www.sciencedaily.com/releases/2017/06/170620114143.htm
#مهری_پورحیدر
@MehriPorheidar
نتایج یک مطالعه جدید نشان داد که فرزندان پسر پدران مسنتر، باهوشترند، تمرکز بیشتری بر علایق خود دارند و کمتراز بابت پذیرفته شدن از طرف دیگران نگران هستند. این خصوصیات، ویژگیهایی است که در انسانهایی با رفتارهای عجیب و غیرمتعارف دیده میشود.
هر چند یافتههای مطالعات قبلی حاکی از آن است که کودکان پدران مسنتر با احتمال بالاتر ابتلا به بیماریهایی چون اوتیسم و شیزوفرنیا مواجهند، این مطالعه جدید مشخص کرد که کودکان این پدران ممکن است در مقایسه با هم سن و سالان خود در زمینه آموزشی و کاری از مزایای خاصی برخوردار باشند.
محققان آمریکایی اطلاعات رفتاری و شناختی ۱۵ هزار جفت دوقلو را گردآوری کردند. این دوقلوها در سن ۱۲ سالگی تحت آزمایشهایی قرار گرفتند و مواردی چون ضریب هوشی غیرکلامی، تمرکز قوی برعلاقمندیها و میزان انزوای اجتماعیشان اندازهگیری شد.
از والدین این کودکان نیز در مورد احتمال توجه فرزندانشان به نحوه درک از سوی همسالان خود پرسش شد.
محققان با استفاده از این اطلاعات، یک شاخص عجیب و غیرمتعارف را برای هر کودک تعیین کردند، در مجموع نمره این شاخص در پسران پدران مسنتر، بالاتر بود. بعلاوه، محققان دریافتند که کودکانی با حالات عجیبتر رفتاری، در آزمون های مدارس و به ویژه در بخش علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات بهتر عمل میکنند.
هرچند در این مطالعه، نقش عوامل محیطی به طور مستقیم مورد بررسی قرار نگرفت، دلایل بالقوهای وجود دارد که روشن میکند چرا پدران مسنتر ممکن است فرزندان عجیبتری داشته باشند. بهعنوان مثال، پدران مسنتر در مقایسه با پدران جوانتر، احتمالا از موقعیت اجتماعی – اقتصادی بالاتر و وضعیت شغلی ثابتتری برخوردارند و این بدان معناست که فرزندان این پدران در محیطی غنیتر پرورش مییابند و به شرایط تحصیلی بهتری دسترسی دارند.
نتایج این تحقیق همچنین دلایلی برای درک ارتباط بین سن بالاتر والدین، اوتیسم و ویژگیهای خاص افراد عجیب را فراهم میکند. اگرچه محققان این ارتباط را به طور مستقیم اندازه گیری نکردند، این فرضیه را مطرح کردند که برخی ژنهای دخیل در رفتارهای عجیب و اوتیسم، با هم همپوشانی دارند، ضمن اینکه این ژنها در پدران مسنتر، بیشتر مشاهده میشوند.
https://www.sciencedaily.com/releases/2017/06/170620114143.htm
#مهری_پورحیدر
@MehriPorheidar