Forward from: محمدرضا زائرى
ما آدميم!
شايد اگر قرار بود ما به جاي خداوند متن قرآن كريم را تنظيم كنيم تصوير انبيا در قرآن را رتوش مي كرديم!
با خودمان مي گفتيم حضرت موسى كه خوب نيست عصباني بشود و از كوره در برود، حضرت زكريا هم نبايد دچار ترس و اضطراب بشود، حضرت يونس هم نبايد كم بياورد!
اما خداوند همان قدر كه عصمت و خطاناپذيري انبيا در انتقال وحي را برجسته مي كند و بر آن تأكيد دارد، به همان ميزان هم آنان را انسان هايي طبيعي و عادي تصوير مي كند كه هرچند وارسته و پاك هستند اما از خصوصيات عادي انساني برخوردارند!
گرسنه مي شوند و غذا مي خورند، عصباني مي شوند ولي مي كوشند تا خشم خود را نگهدارند، مي ترسند و مضطرب مي شوند اما با ذكر خدا آرامش مي جويند.
شايد خدا مي خواهد به ما بگويد خودم مي دانم در همان حال كه بايد دستهايتان را بگشاييد و به سوي آسمان پرواز كنيد، پاهايتان اسير طبيعت زميني است! من مي دانم كه شما آدم هستيد!آري ما آدميم! نه حيوانيم كه گرفتار لجنزار وهم و شهوت و آز و خشم شويم و نه فرشته ايم كه دور از هر خطا و غفلت باشيم!
همان قدر كه راضي شدن به حضيض سادگي هاي زميني راه رشد را مي بندد، همان اندازه هم توقع هاي رؤيايي و غير واقعي براي پروازهاي اوج آسمان كار را دشوار مي كند.
از خودتان انتظار هاي رويايي نداشته باشيد و مطلق طلبي و حداكثر خواهي نكنيد، من و شما آدميم!
اشتباه مي كنيم، ولي مهم اين است كه توي مسير باشيم و هنگامي كه اشتباه مي كنيم عذرخواهي كنيم و اشتباهمان عمدي نباشد و آگاهانه خطا و خيانت نكنيم. براي همين دروغ بدترين گناه است كه انسان آگاهانه راستي را زيرپا مي گذارد.
اگر از انسان توقعات سخت و غير قابل تحقق داشتيم به مرور دچار يأس و ناكامي خواهد شد و يكباره خود را به شيطان خواهد باخت.
بايد هميشه به ياد داشته باشيم كه ما آدميم، معصوم و بي نقص نيستيم اما مي خواهيم روز به روز بهتر و درست تر زندگي كنيم.
تصوير عالمان بزرگ و فرزانه يا شهيدان سرافراز و نيكبخت را هم نبايد چنان به مخاطب امروز نشان داد كه گمان كند آنان افرادي فراانسان بوده اند و هيچ خطا و اشتباهي نداشته اند.
اگر چنين تصوري ايجاد شد مخاطب با خود مي گويد: من هيچ وقت نمي توانم به اين جايگاه برسم!
بايد واقعيت هاي زندگي اين بزرگان را صادقانه به مخاطب گفت. آنها هم گاهي عصباني مي شده اند، آنها هم گاهي خسته مي شده و كم مي آورده اند، آنها هم دلشان مي شكسته و بغض مي كرده اند!
ما فرشته نيستيم كه از خودمان و ديگران زياد توقع داشته باشيم.گرچه نبايد به كم قانع شويم، اما نبايد توقع غير طبيعي و غيرعادي هم داشته باشيم، ما آدميم!
(يادداشت روزنامه خراسان)
https://telegram.me/morzaeri
كانال نوشته هاي محمدرضا زائرى
اگر قابل دانستيد نگاهي بيندازيد و به دوستانتان نيز معرفي فرماييد!
شايد اگر قرار بود ما به جاي خداوند متن قرآن كريم را تنظيم كنيم تصوير انبيا در قرآن را رتوش مي كرديم!
با خودمان مي گفتيم حضرت موسى كه خوب نيست عصباني بشود و از كوره در برود، حضرت زكريا هم نبايد دچار ترس و اضطراب بشود، حضرت يونس هم نبايد كم بياورد!
اما خداوند همان قدر كه عصمت و خطاناپذيري انبيا در انتقال وحي را برجسته مي كند و بر آن تأكيد دارد، به همان ميزان هم آنان را انسان هايي طبيعي و عادي تصوير مي كند كه هرچند وارسته و پاك هستند اما از خصوصيات عادي انساني برخوردارند!
گرسنه مي شوند و غذا مي خورند، عصباني مي شوند ولي مي كوشند تا خشم خود را نگهدارند، مي ترسند و مضطرب مي شوند اما با ذكر خدا آرامش مي جويند.
شايد خدا مي خواهد به ما بگويد خودم مي دانم در همان حال كه بايد دستهايتان را بگشاييد و به سوي آسمان پرواز كنيد، پاهايتان اسير طبيعت زميني است! من مي دانم كه شما آدم هستيد!آري ما آدميم! نه حيوانيم كه گرفتار لجنزار وهم و شهوت و آز و خشم شويم و نه فرشته ايم كه دور از هر خطا و غفلت باشيم!
همان قدر كه راضي شدن به حضيض سادگي هاي زميني راه رشد را مي بندد، همان اندازه هم توقع هاي رؤيايي و غير واقعي براي پروازهاي اوج آسمان كار را دشوار مي كند.
از خودتان انتظار هاي رويايي نداشته باشيد و مطلق طلبي و حداكثر خواهي نكنيد، من و شما آدميم!
اشتباه مي كنيم، ولي مهم اين است كه توي مسير باشيم و هنگامي كه اشتباه مي كنيم عذرخواهي كنيم و اشتباهمان عمدي نباشد و آگاهانه خطا و خيانت نكنيم. براي همين دروغ بدترين گناه است كه انسان آگاهانه راستي را زيرپا مي گذارد.
اگر از انسان توقعات سخت و غير قابل تحقق داشتيم به مرور دچار يأس و ناكامي خواهد شد و يكباره خود را به شيطان خواهد باخت.
بايد هميشه به ياد داشته باشيم كه ما آدميم، معصوم و بي نقص نيستيم اما مي خواهيم روز به روز بهتر و درست تر زندگي كنيم.
تصوير عالمان بزرگ و فرزانه يا شهيدان سرافراز و نيكبخت را هم نبايد چنان به مخاطب امروز نشان داد كه گمان كند آنان افرادي فراانسان بوده اند و هيچ خطا و اشتباهي نداشته اند.
اگر چنين تصوري ايجاد شد مخاطب با خود مي گويد: من هيچ وقت نمي توانم به اين جايگاه برسم!
بايد واقعيت هاي زندگي اين بزرگان را صادقانه به مخاطب گفت. آنها هم گاهي عصباني مي شده اند، آنها هم گاهي خسته مي شده و كم مي آورده اند، آنها هم دلشان مي شكسته و بغض مي كرده اند!
ما فرشته نيستيم كه از خودمان و ديگران زياد توقع داشته باشيم.گرچه نبايد به كم قانع شويم، اما نبايد توقع غير طبيعي و غيرعادي هم داشته باشيم، ما آدميم!
(يادداشت روزنامه خراسان)
https://telegram.me/morzaeri
كانال نوشته هاي محمدرضا زائرى
اگر قابل دانستيد نگاهي بيندازيد و به دوستانتان نيز معرفي فرماييد!