* * *
Ҳар кун хат ёзаман ўзимга-ўзим,
Ўт ичра сўзларнинг куюк ислари.
Суиқасд қиламан юракка ҳар кун,
Жувонмарг бўлади инжа ҳисларим.

Энди туш кўрмайман дея йиғлайман,
Ўтолмай тўфонлар чиғириғидан.
Лабимга учуқлар тошиб қўрқаман,
Юракнинг безовта қичқириғидан.

Чексиз хаёлларга чегара тортиб,
Наҳотки шунчалар ботил бўламан.
Менга душманликнинг кераги йўқдир,
Ҳар куни ўзимга қотил бўламан.

Нилуфар Умарова