🌷🌼🌷🌼🌷
#جشن_های_ایرانی(3) نوروز مهمترین جشن بازمانده
از میان جشن های فراوان ایرانی، امروزه تعدادی به صورت محدود در میان اقوام بازمانده اند یا به شیوه های گوناگونی شکسته شده اند و در با آیین و آداب جدیدتر آمیخته اند. اما جشن #نورزو، همچنان اهمیت دیرپا و دیرسال خود را نگه داشته است و با این که پاره ای از آیین ها و آداب آن دچار دگرگونی شده اند، اما بخشی از آداب وابسته به آن نیز همچنان باقی مانده اند.
شاید یکی از دلایل بازماندن و پایایی جشن نوروز، این باشد که در گذار از دنیای اساطیری به دنیای تاریخی، این پتانسیل را داشته است که با دگردیسی و نوسازی دوباره آیین ها، معنای تازه ای بر معانی کهن آن افزوده شود و بنابراین هم آهنگ و هم آوا با دوران تاریخی، به بالندگی خود ادامه داده است و روز به روز بر اهمیت ان افزوده شده است.
دلیل دیگر این ماندگار را نیز باید در زمان ویژه آن دانست، پایان سال کهنه و اغاز سال نو، در همه ملت ها با جشنی همراه است و با اصلاح تقویم ایرانی، پایان سال با پایان یک چرخه دوازه ماهه و پایان زمستان و رسیدن به آغاز بهار، تناسب بی حد و اندازه ای میان نوشدن دور زمان و نوشدن چهره طبیعت پدید آورده است.
«نوروز تجديد خاطرة بزرگي است: خاطرة خويشاوندي انسان با طبيعت. هر سال، اين فرزند فراموشكار كه، سرگرم كارهاي مصنوعي و ساخته‌هاي پيچيدة خود، مادر خويش را از ياد مي‌برد، با يادآوري‌هاي وسوسه‌آميز نوروز، به دامن وي باز مي‌گردد و با او، اين بازگشت و تجديد ديدار را جشن مي‌گيرد... نوروز را ملت ما هر ساله در اين سرزمين بر پا مي‌داشته است، ... آري، هر ساله! حتي همان سالي كه اسكندر چهرة اين خاك را به خون ملت ما رنگين كرده بود، در كنار شعله‌هاي مهيبي كه از تخت جمشيد زبانه مي‌كشيد، همانجا، همان وقت، مردم مصيبت‌زدة ما نوروز را جدي‌تر و با ايمان بيشتري برپا مي‌كردند؛ آري، هر ساله! حتي همان سال كه سربازان قتيبه بر كنارة جيحون سرخ رنگ، خيمه برافراشته بودند و مُهَلَّب خراسان را پياپي قتل عام مي‌كرد، در آرامش غمگين شهرهاي مجروح و در كنار آتشكده‌هاي سرد و خاموش، نوروز را گرم و پرشور جشن مي‌گرفتند. » (علی شریعتی، کویر)
اهمیت دیگر نوروز این است که در دنیای گسست ها و چند پاره گی های امروزی، یکی از عوامل پیوند دهنده ملت اران با ملل همسایه است. هر سال پیشینه وپیوند مشترک این ملت ها را یاداوری و بازسازی می کند و بنابراین زمینه ساز صلح و آشتی و مهرورزی میان ملت های گوناگون، از هند تا اروپاست.
آیین های اسطوره دیگر نیز، با جدا شدن از جایگاه پیشین خود در اسطوره ای دیگر، به نوروز پیوسته اند و امروزه بخشی جدایی ناپذیر از این جشن بهاری اند. تعدادی از این آیین ها و اساطیر بدین قرارند: #چهارشنبه سوری، #حاجی فیروز، #هفت_سین، #سیزده_به_در، #سبزه گره زدن و ...
🔹#اسطوره_در_جهان_امروز
🔹#جشنـهایـایرانی 🔹#اسطورهـشناسی
🔹#آیینهایـنوروزی
—------------------------------------------
منابع:
راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی‌های ملی ایران،
رضا مرادی غیاث‌آبادی، 1386
کویر، دکتر علی شریعتی، pdf
💊 @persian_mythology
🌸🌼🌸🌼
#جشن_های_ایرانی(3) نوروز مهمترین جشن بازمانده
از میان جشن های فراوان ایرانی، امروزه تعدادی به صورت محدود در میان اقوام بازمانده اند یا به شیوه های گوناگونی شکسته شده اند و در با آیین و آداب جدیدتر آمیخته اند. اما جشن #نورزو، همچنان اهمیت دیرپا و دیرسال خود را نگه داشته است و با این که پاره ای از آیین ها و آداب آن دچار دگرگونی شده اند، اما بخشی از آداب وابسته به آن نیز همچنان باقی مانده اند.
شاید یکی از دلایل بازماندن و پایایی جشن نوروز، این باشد که در گذار از دنیای اساطیری به دنیای تاریخی، این پتانسیل را داشته است که با دگردیسی و نوسازی دوباره آیین ها، معنای تازه ای بر معانی کهن آن افزوده شود و بنابراین هم آهنگ و هم آوا با دوران تاریخی، به بالندگی خود ادامه داده است و روز به روز بر اهمیت ان افزوده شده است.
دلیل دیگر این ماندگار را نیز باید در زمان ویژه آن دانست، پایان سال کهنه و اغاز سال نو، در همه ملت ها با جشنی همراه است و با اصلاح تقویم ایرانی، پایان سال با پایان یک چرخه دوازه ماهه و پایان زمستان و رسیدن به آغاز بهار، تناسب بی حد و اندازه ای میان نوشدن دور زمان و نوشدن چهره طبیعت پدید آورده است.
«نوروز تجديد خاطرة بزرگي است: خاطرة خويشاوندي انسان با طبيعت. هر سال، اين فرزند فراموشكار كه، سرگرم كارهاي مصنوعي و ساخته‌هاي پيچيدة خود، مادر خويش را از ياد مي‌برد، با يادآوري‌هاي وسوسه‌آميز نوروز، به دامن وي باز مي‌گردد و با او، اين بازگشت و تجديد ديدار را جشن مي‌گيرد... نوروز را ملت ما هر ساله در اين سرزمين بر پا مي‌داشته است، ... آري، هر ساله! حتي همان سالي كه اسكندر چهرة اين خاك را به خون ملت ما رنگين كرده بود، در كنار شعله‌هاي مهيبي كه از تخت جمشيد زبانه مي‌كشيد، همانجا، همان وقت، مردم مصيبت‌زدة ما نوروز را جدي‌تر و با ايمان بيشتري برپا مي‌كردند؛ آري، هر ساله! حتي همان سال كه سربازان قتيبه بر كنارة جيحون سرخ رنگ، خيمه برافراشته بودند و مُهَلَّب خراسان را پياپي قتل عام مي‌كرد، در آرامش غمگين شهرهاي مجروح و در كنار آتشكده‌هاي سرد و خاموش، نوروز را گرم و پرشور جشن مي‌گرفتند. » (علی شریعتی، کویر)
اهمیت دیگر نوروز این است که در دنیای گسست ها و چند پاره گی های امروزی، یکی از عوامل پیوند دهنده ملت اران با ملل همسایه است. هر سال پیشینه وپیوند مشترک این ملت ها را یاداوری و بازسازی می کند و بنابراین زمینه ساز صلح و آشتی و مهرورزی میان ملت های گوناگون، از هند تا اروپاست.
آیین های اسطوره دیگر نیز، با جدا شدن از جایگاه پیشین خود در اسطوره ای دیگر، به نوروز پیوسته اند و امروزه بخشی جدایی ناپذیر از این جشن بهاری اند. تعدادی از این آیین ها و اساطیر بدین قرارند: #چهارشنبه سوری، #حاجی فیروز، #هفت_سین، #سیزده_به_در، #سبزه گره زدن و ...
🔹#اسطوره_در_جهان_امروز
🔹#جشنـهایـایرانی 🔹#اسطورهـشناسی
🔹#آیینهایـنوروزی
—------------------------------------------
منابع:
راهنمای زمان جشن‌ها و گردهمایی‌های ملی ایران،
رضا مرادی غیاث‌آبادی، 1386
کویر، دکتر علی شریعتی، pdf
💊 @persian_mythology
🌸🌼🌸🌼