پسر نویسنده

🏷پدرم

کاش بدانی؛ چقدر دوستت دارم!
کاش بدانی؛ اولین عشقم و اولین قهرمانِ زندگی‌ام در این دنیا تو هستی.....
شاید هم هیچ‌گاه ندانی؛
چون؛ تو هیچ وقت محبتم را نسبت به خودت درک نکردی!
و هیچ‌گاه برایم نگفتی؛ دخترم!
یا قند پدر!
ولی من همیشه گفتم پدرم، تاج سرم.
دوستت دارم پدرم هدیه‌ای الهی.
بمانی برایم پدرم!
_______________________________________________
بانو: مرسل”بهادری" عضو کانون《 پسر نویسنده》

📬#ارسالی_قشنگ_شما

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

و بعضی‌ها چنان سرشار از غرور و تکبر خلق شده‌اند که حتی اگر مرتکب بزرگ‌ترین خطاها شوند، هرگز احساس مسئولیت نمی‌کنند.
همیشه خود را ممتازتر از دیگران می‌دانند، هیچ‌وقت سر خم نمی‌کنند، و حتی کلمات ساده‌ای مثل "ببخشید" و "معذرت می‌خواهم" را در قاموسشان نمی‌یابی.
برایشان سخن، تنها سخنِ خودشان است، و حقیقت چیزی نیست جز آنچه در نگاه خودشان می‌بینند.
بعضی از آدم‌ها، خود را بلندتر از بقیه می‌بینند که این آن‌ها را کوچک‌تر از همه می‌سازد.

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

هیچ چیز سر جای خودش نیست.
همه‌چیز خراب شده؛ از حال روحی و جسمی خودم گرفته تا وضعیت فامیل، وطن، دین، و کل مسلمان‌ها.
از سیر تا پیاز این جهان، انگار بی‌نظم و بی‌معنا شده است.
دینم اسباب‌بازیِ چند نفهم، چند تقلیدگر بی‌فکر و عده‌ای جیب‌پر شده است. زندان‌ها دیگر فقط دیوار و میله نیستند؛ به افکار ما نفوذ کرده‌اند.
وجدان و درک را با بمب اتم نابود کرده‌اند، به ریشه‌های خودفروشی آب داده‌اند، و درخت خوب بودن را از بیخ و بن کنده‌اند.
چطور می‌توانم خوب باشم وقتی خوبی نمی‌بینم؟! چطور دلم را خوش کنم به نمازی که از اخلاص و تواضع خالی است و فقط چند حرکتی بی‌روح.
عقل‌ها منجمد شده‌اند و بیش از دو متر جلو نمی‌روند؛ زبان‌ها به مسلخ‌گاه تبدیل شده‌اند، جایی که حقیقت قربانی می‌شود.
ماشین‌ها برای جستجوی الماس و طلا ساخته شدند، اما انسان‌ها همه‌چیز را به طلا و پول فروختند.
حالا گم شده‌ایم؛ جوانمردی، غیرت، صداقت، و انسانیت حقیقی را دیگر نمی‌توان یافت.
حرف از حقوق می‌زنند، اما خودشان بزرگ‌ترین مانع حقیقت‌اند.
حرف از ایمان‌داری می‌زنند، ولی از دین فرسنگ‌ها دور هستند؛ حرف از عدالت می‌زنند، اما فقط بی‌عدالتی را گسترش می‌دهند.
هیچ‌چیز سر جای خودش نیست؛ من خوب نیستم، چون خوبی در این جهان گم شده است.

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

در برابر بسیاری از چیزها می‌توانید سکوت کنید، چرا که سکوتِ شما به معنای سپردنِ کار به خداست: "خدایا، خودت جوابش را بده!"
اما در برابر بی‌احترامی، هرگز!
فرقی نمی‌کند فردِ مقابلتان چه کسی باشد؛ اگر کسی به شما بی‌احترامی کرد، باید او را ادب کنید.
بی‌احترامی چیزی نیست که بتوان با سکوت از کنار آن گذشت یا نادیده‌اش گرفت.
حتی اگر پس از واکنش شما به سختی بیفتید یا آسیب ببینید، نباید سکوت کنید. سکوت در برابر بی‌احترامی، از مرگ بدتر است.
وقتی در برابرِ بی‌احترامی سکوت می‌کنید، شرف، بزرگی، هیبت، شخصیت، و تمام اعتبارتان از بین می‌رود.
یک‌بحث این است که نباید با افرادِ بی‌عقل وارد جدال شد، اما در برابر بی‌احترامی، سکوت کردن اشتباهی بزرگی‌ست.
اجازه ندهید هیچ‌کس، حتی نزدیک‌ترین افراد به شما، از خطوط قرمزتان عبور کند؛ چه دوست، چه والدین، خواهر، برادر یا هر فرد دیگری.

من به این باور رسیده‌ام که هرکس نتواند بزرگی و حرمت خودش را حفظ کند، نمی‌تواند در چشم من بزرگ باشد یا بزرگ شمرده شود.

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

و اما ظرفیت داشتن، اولین‌ شرط کانال‌داری و نویسند‌گی است.

شمایی که جنبه پذیرفتن انتقاد را نداری؛ شما نویسنده محترمِ که استدلال نادرست میکنی، وقتی یکی حرفِ حق می‌گوید؛ و از سر بی علمی و تقلید کورکورانه، لطفا زودفاز بر ندار و جبهه نگیر.
اگر دلایل شما منطقی‌تر و از لحاظ قانونی مناسب تر بود، پس بیا و قناعتم بده...
اما، اگر‌ دلایل من به حق نزدیک‌تر بود؛ پس غرور خود را زیر پا‌ کن و حرف حق را بپذیر.
من به صراحت اعلام می‌کنم: جشن گرفتنِ‌شب یلدا، از دیدگاه شرعیت اسلامی کاملا حرام است و هیچ گونه اصل شرعی ندارد.

هیچ وقت نباید گناهان خود را توجیه کنیم، درست شاید من و تو شب یلدا را جشن بگیریم، من خودم مصروف کار کیک ساختن هستم، تا همین لحظه ۵۰‌ دانه کیک برای شب یلدا آماده کرده‌ایم؛ اگر کسی همین کیک را خرید و همین شب را جشن گرفت، در گناه‌شان کاملا شریک هستم، ولی از روی مجبوری باید انجام بدهم، در اینکه دچار گناه می شوم هیچ شکی نیست.
هزارتا منکرِ دیگری که متاسفانه خواسته یا‌ ناخواسته انجام‌ می‌دهیم، بله مقصریم؛ ولی اصرار بر گناه خویش نداریم و هیچ وقت توجیه‌اش نمی‌کنیم.

اسلام عزیز هیچ‌گاه مانع تفریح و سرگرمی نیست؛ البته با اصول و قوانینش.
دین عزیز اسلام هیچ‌وقت نگفته که دَور هم جمع شدن گناه است.
هیچ‌وقت نگفته که کیک خوردن گناه است؛ فقط آن‌ را به یک شب یا یک چیز اختصاص نداده! و همین کار اگر فکر  رویش شود، فهمیده می‌شود به نفع ما است و خوبی‌های زیادی در خود دارد.
دوستانی که تاریخ را مطالعه کرده باشند، می‌دانند که همین تولد، ولنتاین، شب یلدا و…. خرافاتی که رایج شده است، از یونان و قسمتی از چین‌ وارد آسیا شده است، حتی این چیز ها جایگاه تاریخی و حماسی هم نیز نزد ما مسلمانان ندارد.
پیامبر اکرم حضرت محمد مصطفی(ص)
فرموند: (من تشبه بقومٍ فهو منهم)
ترجمه: کسی‌که خود را به گروهی تشبیه کند، پس از آنان است.
تقلید در باب عقائد کاملا نادرست است.!
خلق را تقلیدشان بر باد داد
ای دوصد لعنت براین تقلید باد

پ.ن. شایان ذکر است که مخاطب سخنانم کسانی هستند که به قول ایرانی ها هنوز آتئیست نشدن و خداباورند.
و همچنین این سخنان براساس مذهب اهل سنت است، نه اهل تشیع.

هر دوستی که نقدی دارد یا مباحثه می کند،
هر تایمی که بخواهد در همین کانال، لایف همرایش ویس کال می رویم و بحث می کنیم، بشرطیکه هر کدام از طرفین وقتی فهمیدند به اشتباه هستند، حق را بپذیرند.

آیدی:
@Jaw6d_Sadat
@sohailsadat78

@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

و دردها، آنقدر با جان‌ِمان پیوند خورده بودند که؛ دیگر بدونِ‌ درد زندگی کرده ‌نمی‌توانستیم...

#دست_نوشته
#سهیل_سادات

@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

🏷تنهایی🍁

در اطاق تنهایی‌‌هایم
ژاکت‌های غم می‌بافم
تا تنهایی‌ام برهنه نماند
__________________________________
بانو: مرسل”بهادری" عضو کانون《 پسر نویسنده》

📬#ارسالی_قشنگ_شما

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

شدم جز آن آدم‌های که بینِ‌ کم و هیچی، هیچی را انتخاب کرده‌ام.
دیگر نه توانِ‌آدم‌های نصف و نیمه را دارم؛ نه رفاقت‌های نصف و نیمه را.!
ترجیح می‌دهم اصلا نداشته باشم‌شان.
نداشتنِ‌خیلی از چیز‌ها، بهتر از نصف و نیمه داشتن‌‌شان است؛ مخصوصا آدم‌ها.
_________________________________________
بانو: حسنا”سادات" عضو کانون《 پسر نویسنده》

📬#ارسالی_قشنگ_شما

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

اگر از من بپرسند: "مظلوم‌تر از یتیم کیست؟"
خواهم گفت: "فرزندِ وسطیِ فامیل."
این‌ها مظلوم‌ترین‌اند؛ همه کارهای سخت خانه را به دوش کشیده‌اند،
اما هیچ‌کس مهربانی‌هایشان را ندیده است.
هرچه کردند، گویی در تاریکی شب بود و چشم‌های همه بسته.
مهربانی کردند و پس زده شدند،
غمِ همه را خوردند و به نفهمی محکوم شدند.
فکرشان درگیر تک‌تک اعضای خانواده بود،
اما به تنبلی و بی‌مغزی متهم شدند.
همه کار کردند، اما تنها چیزی که شنیدند این بود: "به هیچ‌چیز دست نزدی!"
این فرزندان، سایه‌هایی هستند که در سکوت می‌سوزند و کسی نمی‌پرسد:
"چرا قلبشان خسته است؟"و در نتیجه آن‌ها پشتیبانی خود شدند و نعشِ خود را به آغوش کشیدند.

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

تا حال سه نفر مسج کردن بویه چی معنی😐😂

بویه، همان آرزوی من و شماست😁

این‌قدر غوطه خورده‌ایم به دنیا و فکر می‌کنیم همیشه‌گی هستیم؛ که بویه‌ام شده هر ساعت یک‌بار بماند، هفتهٔ یک‌بار هم بماند؛ حداقل ماه یک‌بار به قبر و مرگ فکر کنیم، که شاید تکانی خوردیم و به خود آمدیم.
شاید بیشتر متوجه شدیم که از افکار‌های منفیِ خود، سوء ظن‌های خود، تهمت‌های‌خود، پول‌پرستیِ خود، ترجیح‌دادن‌های بیجا را به خدا، و سر را از ناموس دیگری بالا نکردن، غیبت‌های مهلِک و بی‌رغبتی از دین را روزی مورد محاسبه قرار
می‌گیریم.

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

-"وجدان چیست؟"
-"درختی‌ست پُر بار؛ که از برگ‌هایش برای پوشانیدنِ عیب‌ها، از میوه‌اش برای خوب ماندن و ریشه‌اش، سپری‌ست برای ثباتِ ایمان در مقابلِ بادهای شیطانی؛ و اما امروز، ریشهٔ این درخت را خشکاندیم."

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

برای امشب بسه!

ممنون از همراهی‌تان ❤️

- "چرا این‌قدر ته رفتیم به قهقرای زندگی و ماهیتِ اصلیِ خود را از دست داده‌ایم؟"
- "از وقتی شمشیر‌ها، بجای جهاد به عروسی ها استفاده شد؛ تفنگ‌ها برای منفعتِ شخصی و پُر کردنِ کیسه شلیک شد؛ حق‌گویان را پشتِ میله‌های زندان بردند؛ مرد‌ها گم و نر‌ها پخش شدند؛ غیرتِ اصیل یک‌پدر گم شد و دیوثی جایگزینش؛ مادران بخاطرِ دوستانش از توجه به اولاد و شوهرش گذشت؛ اطفال به این روحیه بزرگ شدن که چی قسم تقلید کنند و بلاگرِ خوبی شوند و هدف اصلی زندگی‌مان پول شد؛ اینجا بود که ماهیتِ خود را از دست دادیم."

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

من جاوید سادات هستم؛ یکی از میانِ شما (به نام‌، مسلمان) که دلم را تنها با نماز خواندن گرم کرده‌ام و با سرِ بالا فخر می‌کنم که تضمینی صَددرصَد برای ورود به بهشت را دارم.
صورتم رو به قبله است، اما قلبم و فکرم به سویی غیر.
چشم‌هایم مانیتورِ شده‌اند که خیالاتِ پوچ و بی‌معنای آینده‌ی بیست‌ساله‌ی زندگی‌ام را پخش می‌کنند؛ سرم را بالا می‌گیرم و در ذهن، برنامه‌ریزی بهشت را می‌چینم.

اما... آیا ما واقعاً خوب هستیم؟
نه من، نه تو، نه جامعهٔ‌مان.
به‌خصوص نگرش‌مان به نماز؛ گمان می‌کنیم همین‌ که خواندیم، راهیِ بهشت خواهیم شد.
از پیامبر (ص)، فقط نامش را می‌دانیم، و از اسلام، تنها پنج حرفش را؛ اعمال‌مان تقلیدِ از اجدادمان است، تقلیدگرانی که شاید خودشان هم نمی‌فهمیدند چرا چنین می‌کنند.

۱۹ سال دارم و چیزی جز افراط و تفریط ندیده‌ام.
خیانت، خودفروشی، وطن‌فروشی، دین‌فروشی، آزادی‌ و فکرفروشی، و وجدان‌فروشی همه‌جا سایه انداخته‌است.
پرچم دستانِ اسلام (اعراب) ۱۲۵۰ سال از نخوردن یک‌تیرشان به هدف، زجّه‌ها می‌کردن؛ و بخاطرِ آه یک زن! لشکرِ چند صد هزاری را به پا می‌کردند و الان بزرگ‌هایشان جز عکس پول و سه حرفِ واژهٔ پول، چیزی دیگری نمی‌بینند و نمی‌شوند و از وطن‌فروشی و دین‌فروشی سیر نمی‌شوند.
پیرمرد‌هایشان از ویلا ساختن و رفتن به غرب و کل وقت را چکر گذراندن سیر نشدن؛ میان سال‌‌هایشان از موتر خریدن و گوشت سرخ کردن سیر نشدن؛ دین‌فروشی و وطن‌فروشی شده شغل، و اشرافیت و رفاه، آرمان.
جوانان‌مان در اینستاگرام و پابجی غرق شده‌اند، و دین و هویت‌شان را در پشت صفحه‌های مجازی جا گذاشته‌اند.

آیا زمانه عوض شده یا ما؟
ویو و لایک، خدای جدید ما شده‌است. تمسخرِ دیگران و ریختن آبروها، برنامه‌ی شبانه‌مان.
پدر و مادرها خود را همیشه حق‌به‌جانب می‌دانند و توقع دارند فرزندان‌شان پروفسور به دنیا بیاید.
برادر تاجِ خانه است و خواهر، خدمتکار.
نان نخوردن دختر را بی شوهری معنی کردن و از پسر را غم و مشکلِ زیاد.
پسر باید مشکلات سنگین را به دوش بکشد، و دختر، نان نخوردنش مساوی با بی‌ارزشی تلقی شود.

نادیده گرفتنِ زنان، افتخار شده و احترام به آن‌ها، زن‌ذلیلی.
آزادی در ذهن‌ها تحریف شده که یا اطاعت کورکورانه از غرب است، یا اجرای افراطی‌ترین شکلِ اسلام.

افراط و تفریط، ما را می‌بلعد.
حاضریم برای باورهای افراطیِ اجدادمان جان دهیم، اما از فکر کردن و اصلاح طرز تفکرمان فرار می‌کنیم.

چوکی و قدرت، خدای دیگر ما شده‌اند؛ برایش میلیون‌ها مسلمان را قربانی می‌کنیم.
مرزها، که باید وحدت را تقویت کنند، خود به ابزار جدایی تبدیل شده‌اند.
هر کشوری خود را صحابه می‌داند و دیگری را تکفیر می‌کنند؛ در حالی که هر دو طرف با الله‌اکبر، به سمت هم شلیک می‌کنند.

🖋#جاوید_سادات

🤩@Pesar_nawisnda | پسر نویسنده

از بس ثقیله هر حرف را دو،سه بار حذف میکنم و جمله بندی‌شه درست میکنم😂

میخواهم منصرف شوم😭😂

فقط دعا کنید درست و چیزیکه می‌خواهم، بنویسم

اینقدر سخته که نگویم🥲

در روز دوم آزاد شدن دمشق و چند روز پس از آزادی حمص و حما، چیزی که هنوز تمام نشده یکی مجسمه‌های این خاندان است و دیگری کشف زندان‌های مخفی. آن وقت شهری مثل حلب فقط دو ساعت در روز برق داشت. ولی زندانشان آنقدر پیشرفته است که خود رهبر کره شمالی ببینید هنگ می‌کند. جالب است که با آزادی حلب برق شبانه روزی به این شهر بازگشته است و مردم اصلا باورشان نمی‌شود که می‌توانند کل روز برق داشته باشند. خب، چنین رژیم‌هایی آیا نمی‌توانستند برای مردم خود کرامت و رفاه ایجاد کنند؟ می‌توانستند! ولی اساسا نظامی‌های سکولار ناسیونالیست کارشان له کردن انسان و کرامت انسانی است. زندان ساخته‌اند اندازه یک شهر که یک مگس هم نمی‌تواند از آن خارج شود. اینقدر پیشرفته! آن وقت شهرهایشان برق ندارد.

#سهیل_سادات

@Pesar_nawisnda |پسر نویسنده