مطالعات بین‏ المللى در قالب یک رشته مستقل و علمى قدمت زیادى برخوردار نیست. رشته روابط بین‏ الملل، به مثابه یک حوزه مطالعاتى میان رشته‏ اى، پس از جنگ جهانى اول در اروپا و آمریکا مورد توجه قرار گرفت و متعاقب جنگ جهانى دوم به طور خاص مورد توجه مراکز تحقیقاتى و دانشگاهى به‏ ویژه در آمریکا واقع شد. البته موضوعات این رشته مانند جنگ و صلح، حقوق بین‏ الملل، دیپلماسى، اقتصاد بین‏ المللى و تاریخ کشورها و جهان از قدمت زیادى برخوردار است و این موضوعات عمدتاً به صورت حاشیه‏ اى در رشته‏ هاى تاریخ، علوم سیاسى، حقوق و اقتصاد مطالعه مى‏شد. آنچه این رشته را از سایر رشته‏ ها متمایز مى‏سازد، شکل‏ گیرى موضوع‏ هاى بین‏ المللى در چارچوب مفاهیم نظرى و علمى جدیدى است که خاص نیمه دوم قرن بیستم تاکنون است. در این دوره شاهد تلاش‏ هاى علمى گسترده‏ اى در زمینه‏ هاى نظرى، نظریه‏ پردازى تحقیقات کاربردى در قلمرو روابط بین‏ الملل و سیاست خارجى هستیم. از این زمان تلاش شد تا مطالعه روابط خارجى، سیاست خارجى و روابط بین‏ المللى از حالت توصیفى، خاطره نویسى و روزنامه‏ نگارى خارج شده و مطالعات تخصصى وارد این قلمرو شود و افراد ماهرى جهت تأمین منافع ملى، مدیریت تعارض منافع کشور و سایر مسایل بین‏ المللى تربیت شوند- یکى از کشورهایى که در مواجهه با وضعیت جدید تلاش کرده تا از دستاوردهاى علمى این رشته استفاده کند ایران است. در آینده نزدیک به تبیین وضعیت رشته روابط بین‏ الملل در ایران مى‏پردازیم.🌍
🖋محمد وفاپور
@InternationalRelationshipSt