فقها غير از فلسفه، علوم ديگر نظير هندسه را هم كفر می‌دانستند:
علم‌هندسه از علوم مكروه و مايه‌ گمراهی خواطر شمرده می‌شد و علی‌الخصوص اشكال هندسی در نظر عقلای سنت و جماعت به مثابه‌ اشكال طلسمات جلوه می‌كرد و حتی دوائر عروضی را هم محكوم اين حكم قرار می‌داده و كسی را كه كتاب عروضی و دوائر در دست داشت به الحاد متصف مي‌كرده‌اند{۱۱۴}

كتاب‌هايی نيز در رد علم‌نجوم داشته‌اند:
ابو محمد حسن بن موسی النوبختی از متكلمين شيعه، با آنكه خاندان او شهرت خود را با علم نجوم آغاز كرده بود، كتابی در رد منجمين نوشت {۱۱۵}

اشعری نيز ردی برمعتقدين به احكام نجوم داشت.{۱۱۶}

شافعی نيز معتقد به حرمت نجوم بود.{۱۱۷}

نسبت به منطق يونان، اهل مذاهب، بيش از هر علمی، عناد می‌ورزيدند و اين اختصاص به اهل سنت نداشت چنانكه از متكلمين اهل‌تشيع هم ابو محمد حسن بن الموسی النوبختی كتابی در رد اهل منطق نگاشته بود {۱۱۸}

اعتراف به طرق برهان ارسطوئی دليل بزرگی بر زندقه و الحاد شمرده میشد و به همين سبب است كه گفته‌اند:
من تمنطق تزندق، هرکس از منطق استفاده کند زندیق (بیدین) خواهد شد، (یا هرکس منطقی باشد زندیق است) {۱۱۹}