« هرگز در یادت نخواهم ماند چون از من زخمی نخوردهای و رنجی از من به تو نرسیده است. کاش میشد تاکستانِ انگورِ حنجرهات را بوسید یا همچون گلی در باغچه کاشت.
کاش میشد ببوسمت؛ چون که لبهای تو ماهِ بلند است و قد من کوتاه.»
—ماهبلند، شبهایپرواژه.
- #آباندخت.
کاش میشد ببوسمت؛ چون که لبهای تو ماهِ بلند است و قد من کوتاه.»
—ماهبلند، شبهایپرواژه.
- #آباندخت.