✍ اَبیاتی که مِصرعِ دوم آنها معروف تر است و به عنوان ضرب المَثَل استفاده می شود.👇👇

🍀 گر دایره‌ی کوزه ز گوهر سازند
از کوزه همان بُرون تَراود که در اوست
( بابا افضل )

🍀 با سِیَه دل چه سود گفتنِ وَعظ
نرود میخِ آهنین در سنگ
( سعدی)

🍀 هر دَم که دل به عشق دهی ، خوش دَمی بود
در کار خیر حاجتِ هیچ استخاره نیست
( حافظ)

🍀 چنین است رَسمِ سَرایِ درشت
گهی پشت به زین و گهی زین به پشت
( فردوسی )

🍀 امیدوار بُوَد آدمی به خیر کسان
مرا به خیر تو امید نیست ، شر مرسان
( سعدی)

🍀 صوفی نشود صافی ، تا در نکشد جامی
بسیار سفر باید ، تا پخته شود خامی
( سعدی )

🍀 در تَنگنای حیرتم از نخوت رقیب
یارب !
مباد آن که گدا معتبر شود
( حافظ)

🍀 در مَحفلِ خود راه مَدِه همچو مَنی را
افسرده ‌دل ، افسرده کند انجمنی را
( قائم مقام )

🍀 مَرو به هند و بیا با خدای خویش بساز
به هر کجا که روی ، آسمان همین رنگ است
( عليرضا جلالی )

🍀 خلوت دل نیست جای صحبت اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته در آید

( حافظ)
🍀 زلیخا مُرد از این حسرت که یوسف گشته زندانی ؛
چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی
( صائب اصفهانی )

🍀 زلیخا گفتن و یوسف شنیدن
شنیدن کی بُوَد مانند دیدن
( عطار )