Я застануся

Я застануся пылам, квітнеючым бэзам,
Павуціннем на полках, у глебе згнію,
Я сумую па белым, крэйдавым вежам,
Я сябе не прабачыў, і вас не прашу.

Мне не трэба парадаў і ўрачыстых шэсьцяў,
Мне не трэба, каб танкі нішчылі брук.
Толькі трэба, каб не была жудасных весьцяў,
Каб не чулі нашчадкі выбухаў гук.

Прынясіце на могілкі жоўценькіх кветак,
Пакладзіце, пагутарце, можаце ўслых.
Я хацеў бы пачуць аб радзіме даведак.
Не шануйце памерлых, шануйце жывых!