Соҳибқирон Амир Темур тимсолида ҳозирги Россия, Мўғулистон, Марказий Осиё, Афғонистон, Покистон, Ҳиндистон, Эрону Ироқ, Сурия, Миср, Туркия, Грузия, Озарбайжон, Арманистон, хуллас, ярим дунёда буюк империя барпо этган ҳам ўзбеклар эди!
Ҳозирги Ўрта Осиёдаги бешта давлат ўрнида мавжуд бўлган Қўқон, Хоразм, Бухоро хонликлари (амирлик)ни ҳам ўзбеклар ташкил этган эди.
Хуллас, дунё тарихидаги энг йирик империялар аксарияти ЎЗБЕК (ТУРК)ЛАРНИКИ ЭДИ!!!
Ўзга юртлар эркига рахна солган қудратли душман олдидаги энг даҳшатли куч ҳам айнан ўзбеклар эди.
Эрон Аҳамонийларининг шармандали мағлубиятларига (Широқ, Тўмарис) ҳам ўзбекларнинг жанговорлиги ва ўткир қиличлари сабаб бўлган.
Ҳатто, дунёни забт этишга жаҳд қилган Александр Македонский ҳам илк бор ўзбеклар (Спитамен) тимсолида даҳшатли душманига рўбарў келганди ва қақшатқич мағлубият аламини тотиб кўрган эди.
Араблар босқини айнан ўзбеклар заминида (Фарғонада)тўхтатилган ва Қутайба ибн Муслим ўлдирилган. (Йўқса, ҳозир 1,3 млрд.лик Хитой ҳам мусулмон бўлган ва уйғурлар билан тинч-тотув яшаётган бўларди.)
Ўша шонли даврларда ЎЗБЕКЛАРНИ ЕНГСА, ФАҚАТ ЎЗБЕКНИНГ ЎЗ ЕНГГАН! (Ҳозир бизда фақат ана шу “хислат”тўкис сақланган...)
Хусусан, Чингизхон қўшинини тор-мор этган Жалолиддин унинг ўзбек қавмдоши-қондоши эди.
Ҳозирги Россияни аждодлари 300 йил бошқарган ва Москвага ўт қўйиб, босар-тусарини билмай қолган мағрур Тўхтамишнинг додини берган ҳам, яничарлари билан Европанинг жонини суғуриб олган Боязидни тилка пора қилган ҳам уларнинг ўз туркий қондоши - Амир Темур сиймосидаги ўзбеклар эди!
Боғдодни фатҳ этиб, Миср томон юриш қилган Халоқу нўён бошчилигида улкан ўзбек қўшинини Мисрни эндигина эгаллаган Сайфиддин Қутуз бошчилигидаги ўзбек лашкари битта қолмай қириб ташлади, қолган қутганини чангалзорга қўшиб ёқиб юборди.
Ҳиндистонда Иброҳим Лўдининг 100 минглик қўшинини 8 минг ўзбек жангчиси билан пароканда қилган буюк саркарда Бобур ҳам аслида ўз юртида - ўз қондоши Шайбонийхоннинг кўчманчи ўзбекларидан қақшатқич зарба еган, кейинчалик бунинг аламини шўрлик ҳиндлардан олган эди!
МИНГ АСРЛАР ДАВОМИДА БУТУН ДУНЁ ЎЗБЕК(ТУРК)ЛАРНИКИ ЭДИ. УЛАР ҚАЕРДА ҲОҲЛАСА, ШУ ЕРДА ҲУКМРОНЛИК ҚИЛИШАРДИ!
Асрлар давомида жамики туркий халқлар ҳозирги ЎЗБЕКЛАР атрофида, қондошлари қошида бирлашган эди.
Туркий халқлар эса ҳозирги ўзбеклар, турклар, қозоқлар, қирғизлар, туркманлар, озарбайжонлар, уйғурлар, ёқутлар, татарлар, бошқирдлар, чувашлар, гагаўғизлар, булғорлар, ҳакаслар, олтойликлар, туваликлар, қорачойлар, қорақалпоқлар ва бошқа юзлаб туркий халқлардан ташкил топган эди.
Айнан ЎЗБЕКЛАР ана шу юзлаб туркий қавмларнинг барини бирлаштирган ва биргаликда тарихда буюк империяларга асос солган.
Асрлар давомида туркий халқларнинг - ўзбекларнинг бутун бошли авлодларининг умри ана шу даҳшатли урушлар, тўхтовсиз ҳарбий юришларда ўтди. Улар улкан империяларга асос солишди ва ўзлари қурган қудратли давлатларининг даҳшатли таназзулига ҳам гувоҳ бўлдилар.
Асрлар давомида тўхтовсиз жангларда энг ботир, довюрак, жисмонан ва ақлан етук ўзбек (турк) ўғлонлари бошини кундага қўйиб, ҳалок бўлавердилар. Бир қисми ўзлари забт этган юртларда мангуга қолиб кетишди. Асрлар давомида улар ўзга элатлар билан қўшилиб, уларнинг жангаворлигини юз карра оширишга хизмат қилаверди. Юртда қолган-қутгани ҳам бир-бири билан жанг қилавериб, тугаб битди.
Ҳар сафар ўзбек (турк)ларнинг мард ўғлонлари ўзга юртларга жангга отланганида юртда чалажон, нимжон, ногирон, заиф, урушга ярамайдиган, қўрқоқ, сотқин ва хоинтабиатлар қолаверди. Улар ҳам секин-аста кўпайди, миллат генафондига путур етди. Турк дунёси, ўзбеклар дунёси, уларнинг жаҳондаги юксак мавқейи секин аста таназзулга юз тутди.
Бахтга қарши денгиз йўллари очилиб, доимо ўзбек (турк)ларга тегишли бўлган Буюк ипак йўли ҳам ўз аҳамиятини йўқотди, ўзбеклар секин аста дунё тамаддунидан узилиб қола бошлади. Натижада юртда мутаассиблик, жаҳолат, қолоқлик ҳукм сура бошлади.
Кейин ана шу жаҳолат даврида ўз эркини ҳам йўқотди...
Ҳозирги Ўрта Осиёдаги бешта давлат ўрнида мавжуд бўлган Қўқон, Хоразм, Бухоро хонликлари (амирлик)ни ҳам ўзбеклар ташкил этган эди.
Хуллас, дунё тарихидаги энг йирик империялар аксарияти ЎЗБЕК (ТУРК)ЛАРНИКИ ЭДИ!!!
Ўзга юртлар эркига рахна солган қудратли душман олдидаги энг даҳшатли куч ҳам айнан ўзбеклар эди.
Эрон Аҳамонийларининг шармандали мағлубиятларига (Широқ, Тўмарис) ҳам ўзбекларнинг жанговорлиги ва ўткир қиличлари сабаб бўлган.
Ҳатто, дунёни забт этишга жаҳд қилган Александр Македонский ҳам илк бор ўзбеклар (Спитамен) тимсолида даҳшатли душманига рўбарў келганди ва қақшатқич мағлубият аламини тотиб кўрган эди.
Араблар босқини айнан ўзбеклар заминида (Фарғонада)тўхтатилган ва Қутайба ибн Муслим ўлдирилган. (Йўқса, ҳозир 1,3 млрд.лик Хитой ҳам мусулмон бўлган ва уйғурлар билан тинч-тотув яшаётган бўларди.)
Ўша шонли даврларда ЎЗБЕКЛАРНИ ЕНГСА, ФАҚАТ ЎЗБЕКНИНГ ЎЗ ЕНГГАН! (Ҳозир бизда фақат ана шу “хислат”тўкис сақланган...)
Хусусан, Чингизхон қўшинини тор-мор этган Жалолиддин унинг ўзбек қавмдоши-қондоши эди.
Ҳозирги Россияни аждодлари 300 йил бошқарган ва Москвага ўт қўйиб, босар-тусарини билмай қолган мағрур Тўхтамишнинг додини берган ҳам, яничарлари билан Европанинг жонини суғуриб олган Боязидни тилка пора қилган ҳам уларнинг ўз туркий қондоши - Амир Темур сиймосидаги ўзбеклар эди!
Боғдодни фатҳ этиб, Миср томон юриш қилган Халоқу нўён бошчилигида улкан ўзбек қўшинини Мисрни эндигина эгаллаган Сайфиддин Қутуз бошчилигидаги ўзбек лашкари битта қолмай қириб ташлади, қолган қутганини чангалзорга қўшиб ёқиб юборди.
Ҳиндистонда Иброҳим Лўдининг 100 минглик қўшинини 8 минг ўзбек жангчиси билан пароканда қилган буюк саркарда Бобур ҳам аслида ўз юртида - ўз қондоши Шайбонийхоннинг кўчманчи ўзбекларидан қақшатқич зарба еган, кейинчалик бунинг аламини шўрлик ҳиндлардан олган эди!
МИНГ АСРЛАР ДАВОМИДА БУТУН ДУНЁ ЎЗБЕК(ТУРК)ЛАРНИКИ ЭДИ. УЛАР ҚАЕРДА ҲОҲЛАСА, ШУ ЕРДА ҲУКМРОНЛИК ҚИЛИШАРДИ!
Асрлар давомида жамики туркий халқлар ҳозирги ЎЗБЕКЛАР атрофида, қондошлари қошида бирлашган эди.
Туркий халқлар эса ҳозирги ўзбеклар, турклар, қозоқлар, қирғизлар, туркманлар, озарбайжонлар, уйғурлар, ёқутлар, татарлар, бошқирдлар, чувашлар, гагаўғизлар, булғорлар, ҳакаслар, олтойликлар, туваликлар, қорачойлар, қорақалпоқлар ва бошқа юзлаб туркий халқлардан ташкил топган эди.
Айнан ЎЗБЕКЛАР ана шу юзлаб туркий қавмларнинг барини бирлаштирган ва биргаликда тарихда буюк империяларга асос солган.
Асрлар давомида туркий халқларнинг - ўзбекларнинг бутун бошли авлодларининг умри ана шу даҳшатли урушлар, тўхтовсиз ҳарбий юришларда ўтди. Улар улкан империяларга асос солишди ва ўзлари қурган қудратли давлатларининг даҳшатли таназзулига ҳам гувоҳ бўлдилар.
Асрлар давомида тўхтовсиз жангларда энг ботир, довюрак, жисмонан ва ақлан етук ўзбек (турк) ўғлонлари бошини кундага қўйиб, ҳалок бўлавердилар. Бир қисми ўзлари забт этган юртларда мангуга қолиб кетишди. Асрлар давомида улар ўзга элатлар билан қўшилиб, уларнинг жангаворлигини юз карра оширишга хизмат қилаверди. Юртда қолган-қутгани ҳам бир-бири билан жанг қилавериб, тугаб битди.
Ҳар сафар ўзбек (турк)ларнинг мард ўғлонлари ўзга юртларга жангга отланганида юртда чалажон, нимжон, ногирон, заиф, урушга ярамайдиган, қўрқоқ, сотқин ва хоинтабиатлар қолаверди. Улар ҳам секин-аста кўпайди, миллат генафондига путур етди. Турк дунёси, ўзбеклар дунёси, уларнинг жаҳондаги юксак мавқейи секин аста таназзулга юз тутди.
Бахтга қарши денгиз йўллари очилиб, доимо ўзбек (турк)ларга тегишли бўлган Буюк ипак йўли ҳам ўз аҳамиятини йўқотди, ўзбеклар секин аста дунё тамаддунидан узилиб қола бошлади. Натижада юртда мутаассиблик, жаҳолат, қолоқлик ҳукм сура бошлади.
Кейин ана шу жаҳолат даврида ўз эркини ҳам йўқотди...