စစ်ရေး နိုင်ငံရေး အရှုံးအနိုင်
========================

                 ကျနော်တို့ရဲ့ ပို့စ် တွေထဲမှာ မန့်တွေဖတ်ကြည့်ရင် တပ်မတော်ရဲ့ စစ်ရေးစွမ်းဆောင်မှု အပေါ် ယုံကြည်သူ မယုံရဲသူ လုံးဝမယုံကြည်သူ ဆိုပြီး အမျိုးမျိုးတွေ့ရပါတယ် ။

               ဒီလိုမျိုး အမြင်တွေအပေါ် အချို့က ဖြစ်ခဲ့ပြီးတဲ့ မယုံကြည်နိုင်ဖွယ် ဆုံးရှုံးမှုများကြောင့် တပ်မတော်အပေါ် ယုံမှား သံသယစိတ်ဝင်နေကြတာလည်း အပြစ်ဆိုဖွယ်မရှိပါဘူး ။ စာတွေ့ မဟုတ် ငါတွေ့ တွေကြောင့် ဒီလို ယူဆနေကြတာပါပဲ ။

            ကျနော်တို့ကတော့ ဖြစ်နိုင်ခြေ ရှိလာနိုင်တာကို ယုတ္တိဗေဒ ကျကျ အကြောင်းအကျိုး ညီညွှတ်စွာ တွက်ချက်ပြီးမှ ဘာဖြစ်လာနိုင်တယ်ဆိုတာကို မှန်းဆကြပါတယ် ။

           ကဲ တပ်မတော်အတွက် စစ်ရေး ရေချိန် အနိမ့်ဆုံးအချိန်အဖြစ် ရှမ်းမြောက်မှာ လားရှိုးကျပြီးတဲ့ နောက်ကနေ မိုးကုတ် သီပေါ ကျချိန်အထိ ၊ ရခိုင်မှာ မောင်ရွှေလေး ရေတပ်သင်တန်းကျောင်း ကျပြီးချိန် ၊ ကရင်မှာ စွယ်တော်ကုန်း ကျချိန် ၊ ကချင်မှာ ဝိုင်းမော် ဘာညာ ကျချိန် ၊ မန်းတိုင်းမှာ စဥ့်ကူး မတ္တရာ သပိတ်ကျင်း မိုးကုတ် ကျချိန် အထိ သတ်မှတ်ကြရပါ့မယ် ။

                 အဲသလို ဖြစ်စဥ်တွေ ပြီးတော့ တပ်မတော်လည်း ရှော့ရသွားပါတယ် ။ အသားထဲက လောက်တွေ ၊ သောက်သုံးမကျတဲ့ တိုင်းမှူးတွေ ၊ တသက်လုံးလိမ်စားလာတဲ့ မရှိသော တပ်အင်အားတွေ ၊ အညံ့စား လက်နက်တွေ နဲ့ လက်တွေ့သုံးစားမရတဲ့ ဒရုန်းတွေ အားလုံး ပေါ်ပေါက်လာရပါတယ် ။

              ဒီတော့ တပ်မတော်သည် မိမိရဲ့ ယိုင်ရွဲ့နေတဲ့ ပြစ်ချက်ပေါင်းများစွာကို ရတန်သရွှေ့ အမြန်ဆုံး ပြင်ဆင်ဖြည့်စွက်ရပါတယ် ။ ဒီကာလတွေမှာ နောက်ထပ် နယ်မြေ မဆုံးရှုံးစေရေးအတွက် ပထမဦးစားပေး အဖြစ် မဖြစ်မနေ စီစဥ်ကြပါတယ် ။

             အရေးကြီးဆုံး ၊ အန္တရာယ် အများဆုံး တောင်ခမ်း နဲ့ နခခ ၅ အား ထိရောက်တဲ့ အမြှောက်ပစ်ကူများနဲ့ လေကြောင်းပစ်ကူများဖြင့် တောင့်ခံစေခဲ့တာ တွေ့ရပါတယ် ။ တကယ်တမ်း အမာခံပြန်တိုက်တော့ ပလောင်ရော AA ကော သောက်သောက်လဲ သေကျေပျက်စီးကြရပါတယ် ။

          အဆမတန်များပြားတဲ့ ရန်သူ့ အင်အားတွေကို ဒီတိုက်ပွဲ ၂ ခုကပဲ ရာခိုင်နှုံးများစွာ နှုတ်ယူပေးနိုင်ခဲ့ကြပါတယ် ။ တပ်မတော်သား စစ်သည်များရဲ့ တိုက်ခိုက်ရေး စိတ်ဓာတ်များကိုလည်း ဒီ စစ်မျက်နှာပြင် ၂ ခုက တိုက်ပွဲဝင် စစ်သည်များနဲ့ ရဲတပ်ဖွဲ့ဝင်များက မြှင့်တင်ပေးနိုင်ခဲ့ပါပြီ ။

               ရန်သူတွေဟာ မြေပြန့်က မြို့တွေကို ဝင်စီးကြပေမယ့် ၂၄ နာရီ မထိမ်းနိုင်ပဲ ပြန်ပြေးကြရတာလည်း မြင်လာရပါတယ် ။
မကြာပါဘူး နိုင်ငံရေးကစားကွက်ကြောင့် နစက အနေနဲ့ အထက်စီးက ပြန်ရလာပါတယ် ။

            ရှမ်းမြောက်က ရန်သူတွေဟာ ထိုးစစ်မဆင်နိုင်တော့ပဲ ဘယ်နေ့ အတိုက်ခံရမလဲ ဆိုပြီး ကြောက်ကန် ကန်နေရတဲ့ အနေအထားရောက်သွားပါတယ် ။

             ရခိုင်ကတော့ နခခ ၅ မှာ အရိုးထုတ်ထားတဲ့ မြွေဖြစ်နေရလို့ အမ်းဖက်ကို လှည့်လာပါတယ် ။ ဆိုက်ဝါးမျိုးစုံနဲ့ အမ်းကို အိတ်သွန်ဖာမှောက် ဝင်တိုက်နေပါတယ် ။ ယခုထိ အမ်း နဲ့ နခခ ၅ ကို ရဖို့ ကြိုးစားရင်း AA အတွက် လူပြုန်း ခဲယမ်းပြုန်း ဖြစ်လာရပါပြီ ။

             စစ်ပွဲတခုရဲ့ အလှည့်အပြောင်းဟာ ထောက်ပံ့ရေး သိပ်အရေးကြီးပါတယ် ။ သူပုန်တွေဟာ ၅ တန်း အရွယ် ကလေးကနေ ဗိုက်ကြီးသည်တွေအထိ အင်အားစုဆောင်းနေရပြီ ဖြစ်ပေမယ့် တပ်မတော်ကတော့ တလကို အင်အား ၅၀၀၀ ကနေ ၁၀၀၀၀ ကြား ပုံမှန် တိုးနေတာ တွေ့ရပါတယ် ။

           သူပုန်က လူ ဆယ်ယောက် သေနတ် ၃ လက် စနစ်နဲ့ တိုက်နေရချိန်မှာ တပ်မတော်က ခဲယမ်းတွေ ခြေကန်ပြီး တိုက်နေနိုင်ပါတယ် ။

       သူပုန်တွေ အရမ်းအားကိုးနေတဲ့ ဒရုန်းနည်းပညာမှာလည်း တပ်မတော်က အရည်အသွေးရော အရည်အတွက်ပါ သာလွန်အင်အားနဲ့ စီးမိထားပါပြီ ။

         တကယ်လုပ်ပြချင်ရင် ရလာဒ်ကို ပြောင်းပြန်လန်သွားအောင် နာရီပိုင်းနဲ့ လုပ်နိုင်စွမ်းရှိကြောင်းကိုလည်း ပုလဲမြို့တိုက်ပွဲက သက်သေပြပြီးပါပြီ ။

              နိုင်ငံရေးအရ အထောက်အပံ့ခြင်း ယှဥ်မလား.. ? စစ်ရေးအရ နည်းပညာ ၊ လက်နက်ခဲယမ်း ၊ လူအင်အားအရင်းအမြစ် ၊ ငွေကြေးကဏ္ဍ ဘယ်နေရာတွေမှာများ သူပုန်တွေက တပ်မတော်ထက် သာလွန်တာ တွေ့ရပါသလဲ ။

                 အခုဆိုရင် ရှမ်းမြောက်ကို အသွားအလာ ကန့်သတ်ထားပြီးပြီ ။ စစ်ရေးအရ ပြောမဖြစ်တဲ့ တပ်အခြေပြုနေရာတွေ အများကြီး ရောက်နေပြီ ။ မီးစိမ်းပြတာနဲ့ ဘီလူးဆိုင်းတီးဝင်ကြဖို့ပဲ ကျန်တော့တယ် ။

             အရေးမပါတဲ့ စခန်း ၊ မြို့ငယ်တခုတလေ ဆုတ်ခွာပေးနေရတာ အရေးမကြီးပါဘူး ။ အရေးကြီးတဲ့ ဗျူဟာမြောက် တိုက်ပွဲကြီးတွေအတွက် အခြေခံအချက်တွေနဲ့ ပြည့်စုံနေသော တပ်မတော်သာ အချိန်တန်ရင် အောင်ပွဲဆင်ကြရမှာ မလွဲမသွေပါပဲ ။

. . . . စစ်သည်တွေရဲ့ အရည်အသွေး ဘာညာ လာပြောမနေနဲ့တော့ဗျ ဒီကနေ့ ပုလဲမြို့ တိုက်ပွဲ နမူနာကြည့် မိမိစစ်သည် နဲ့ ရဲ အင်အား ၆၀ / ၇၀ လောက်ကို ပဒက်တွေ ထောင်ချီလာတိုက်တာတောင် မနိုင်ကြတာကို ဘယ်သူပိုတော်တယ် ၊ ပိုပြီး ရဲစွမ်းသတ္တိရှိတယ်ဆိုတာ ရှင်းပြရလောက်အောင်လည်း မတုံးကြဘူးလို့ ထင်တာပါပဲ လေ ။
         
           ကိုရွှေမျိုးဝင်း