یه دوست داشتم یه زمانی
همیشه وقتی ناراحت بودم یا خوشحال بودم ذوق داشتم برای اینکه بیشتر ذوق کنم یا کمتر ناراحت شم برام با پیانوش اهنگ میزد و میخوند
یه شب بهم پیام داد جواب که دادم دیگه هیچی نگفت رفته بود
اکانتاش بود شمارش بود بقیه اطرافیانش بودن ولی خودش نبود
اون اخریا مریض شده بود و مریضیش داشت پیشرفت میکرد .
خلاصه هرکی که بود هرچی که بود هرجا که هست و هرطوری که هست ارزو میکنم به همون اندازه ای که خوشحالم کرد خوشحال باشه .
و به زیبایی موسیقی هاش لبخند بزنه :)