🔶سخنی با بستگان مبتلایان به ام اس
بارها و بارها عزیزان مبتلا به ام اس از ما متخصصین مغز و اعصاب پرسیده اند که ً آیا فرزندان ما هم ممکن است به ام اس مبتلا شوند؟ ً ً چه کنیم که فرزاندانمان به این بیماری مبتلا نشوند؟ ً همین نگرانی در خانواده درجه یک مبتلایان به ام اس و حتی افراد فامیل وجود دارد که چه باید بکنند که این بیماری گریبان گیرشان نشود؟
در جواب این عزیزان باید بگوئیم که درست است که ژنتیک و وراثت در ابتلاء به بیماری ام اس نقش دارد اما نه به تنهائی! در حال حاضر که علت این بیماری هنوز بدرستی مشخص نیست، به نظر می رسد که عوامل ژنتیک و محیطی هر دو باهم در ایجاد آن نقش دارند. بنابراین ژن ها به تنهائی قادر نیستند فردی را به ام اس مبتلا کنند و حتماً همراهی عوامل محیطی نیز ضروری است. حتماً می پرسید ً این عوامل محیطی چه هستند؟ ً متاسفانه پاسخ این سوال هم دقیقاً مشخص نیست اما چند عامل متهم ردیف اول این مسئله هستند و آنها عبارتند از 1- کمبود ویتامین D 2- سیگار ( و اصولاً دخانیات) 3- ویروس ها ( ویروس EBV – ویروس هرپس) 4- استرس های روحی که به درجاتی می توانند در این مهم نقش داشته باشد.
لذا در پاسخ سوالات شما دوستان عزیز باید بگوئیم که نیازی نیست که مدام به این موضوع فکر کنید و نگران باشید که نکند فرزندتان، خواهر، برادر ... هم مبتلا شوند.نیازی نیست که از این افراد در حالکیه هیچ علامتی ندارند MRI انجام شود تنها کاری که میتوان و اصولاً لازم است انجام شود این است این افراد زندگی سالمی داشته باشند. به این معنا که راههای آرام زندگی کردن را بیاموزند، تقذیه سالم داشته باشند، ورزش کنند، از مصرف دخانیات جداً پرهیز کنند. و بالاخره سطح ویتامین D خونشان را اندازه گیری کنند و در صورت کمبود، زیر نظر پزشک ( برای کودکان متخصص کودکان) اصلاح کنند.
دکتر شکوفه علایی
متخصص بیماری مغز و اعصاب
عضو کمیته علمی انجمن ام اس ایران
بارها و بارها عزیزان مبتلا به ام اس از ما متخصصین مغز و اعصاب پرسیده اند که ً آیا فرزندان ما هم ممکن است به ام اس مبتلا شوند؟ ً ً چه کنیم که فرزاندانمان به این بیماری مبتلا نشوند؟ ً همین نگرانی در خانواده درجه یک مبتلایان به ام اس و حتی افراد فامیل وجود دارد که چه باید بکنند که این بیماری گریبان گیرشان نشود؟
در جواب این عزیزان باید بگوئیم که درست است که ژنتیک و وراثت در ابتلاء به بیماری ام اس نقش دارد اما نه به تنهائی! در حال حاضر که علت این بیماری هنوز بدرستی مشخص نیست، به نظر می رسد که عوامل ژنتیک و محیطی هر دو باهم در ایجاد آن نقش دارند. بنابراین ژن ها به تنهائی قادر نیستند فردی را به ام اس مبتلا کنند و حتماً همراهی عوامل محیطی نیز ضروری است. حتماً می پرسید ً این عوامل محیطی چه هستند؟ ً متاسفانه پاسخ این سوال هم دقیقاً مشخص نیست اما چند عامل متهم ردیف اول این مسئله هستند و آنها عبارتند از 1- کمبود ویتامین D 2- سیگار ( و اصولاً دخانیات) 3- ویروس ها ( ویروس EBV – ویروس هرپس) 4- استرس های روحی که به درجاتی می توانند در این مهم نقش داشته باشد.
لذا در پاسخ سوالات شما دوستان عزیز باید بگوئیم که نیازی نیست که مدام به این موضوع فکر کنید و نگران باشید که نکند فرزندتان، خواهر، برادر ... هم مبتلا شوند.نیازی نیست که از این افراد در حالکیه هیچ علامتی ندارند MRI انجام شود تنها کاری که میتوان و اصولاً لازم است انجام شود این است این افراد زندگی سالمی داشته باشند. به این معنا که راههای آرام زندگی کردن را بیاموزند، تقذیه سالم داشته باشند، ورزش کنند، از مصرف دخانیات جداً پرهیز کنند. و بالاخره سطح ویتامین D خونشان را اندازه گیری کنند و در صورت کمبود، زیر نظر پزشک ( برای کودکان متخصص کودکان) اصلاح کنند.
دکتر شکوفه علایی
متخصص بیماری مغز و اعصاب
عضو کمیته علمی انجمن ام اس ایران