-- Bobo, -- dedim bir kuni suruvni suvga hayday turib, -- hammaning oʻz tarixi bor degansiz. Mening tarixim-chi? Otam bilan yonib ketganmi?
-- Ey ahmoq bola! Hammaniki bor, suv yonadi ammo tarix yonmaydi. Uni hech kim oʻziga moslab ololmaydi. Sening tarixing ham, mening tarixim ham bor, joyida turibdi.
-- Mana bu qoʻylarning ham tarixi bormi?
-- Bor, bolam.
-- Oʻtirik gapirmang!
-- Qoʻylarning tarixi qoʻylik, qullik..
-- Qanday qilib qoʻyda tarix boʻladi, bobo? Axir ular hayvon-ku!
-- Oʻzligini bilgan odamning tarixi boʻladi, kimligini biladi. Bilmasa, hayvon boʻladi, qoʻy boʻladi, hayvoniy tarix boʻladi.

“Qoʻrqma” kitobidan
Javlon Jovliyev