مکتب

بازی زندگی بازی با بومرنگ است. افکار، اعمال و گفته‌های ما خیلی زود با دقت بسیار زیاد به خودمان برمی‌گردد."

فلورانس_شین @Maktabehma

💕 بودا به دهی سفر كرد.
زنی كه مجذوب سخنان او شده بود ،
از بودا خواست تا مهمان وی باشد.
بودا پذیرفت و مهیای رفتن به خانه زن شد.
كدخدای دهكده هراسان خود را به بودا رسانید و گفت:
«این زن، هرزه است به خانه او نروید.»

بودا به كدخدا گفت:
«یكی از دستانت را به من بده.»
كدخدا تعجب كرد و یكی از دستانش را در دستان بودا گذاشت.

آنگاه بودا گفت:
«حالا كف بزن.»
كدخدا بیشتر تعجب كرد و گفت:
«هیچ كس نمی‌تواند با یك دست كف بزند.»
بودا لبخندی زد و پاسخ داد:
«هیچ زنی نیز نمی تواند به تنهایی بد و هرزه باشد،
مگر این كه مردان دهكده نیز هرزه باشند.

بنابراین مردان و پول‌هایشان است كه از این زن،
زنی هرزه ساخته‌اند.»

@Maktabehma

‍ هرگز #نقاب نداشته باش. اگر #خشمگین هستی، خشمگین باش. مخاطره آمیز است ولی لبخند نزن،
زیرا این ناراستی است.
ولی به شما آموخته اند که وقتی خشمگین هستید لبخند بزنید. آن وقت لبخند شما #دروغین می شود؛
یک نقاب می شود.
فقط یک تمرین لب است و نه هیچ چیز دیگر.
#قلب پر از #خشم و زهر است و لب ها می خندند،
پدیده اي دروغین شده اي.
به یاد داشته باشید: اگر نتوانید از ته‌ قلب #گریه و زاري کنید، همچنین نمی توانید از ته دل نیز بخندید، زیرا این یک قطعیت دیگر است. مردمانی که می توانند بخندند، می توانند گریه هم بکنند؛ کسانی که نتوانند گریه کنند نمی توانند بخندند. و شاید گاهی در کودکان مشاهده کرده باشید؛ اگر با صداي بلند و به مدت زیاد بخندند، شروع به گریستن می کنند، زیرا هر دو چیز به هم وصل هستند.
فقط همان #یک انرژي است که به #دو سمت مخالف حرکت می کند. پس از نقاب ها استفاده نکنید، به هر قیمتی که شده واقعی باشید. @Maktabehma

وقتی خشمگین یا آزرده هستم، چه کاری میتوانم انجام دهم؟ چطور میتوانم این احساسات را متوقف کنم؟
: آنها را متوقف نکن، خشم یا آزردگی ات را متوقف نکن. فقط سریع از آنها عبور کن، بدون هیچ رنجشی و بعد آنها را التیام بده. خشم، آزردگی و درد، احساسات طبیعی ناشی از عناصر فیزیکی اند. فقط موضوع این است که شما نمیدانید چطور خشم را کنترل کنید، مشکل اینجاست.
اشکالی ندارد: اگر کسی شما را آزرد، مسلمه که احساس آزردگی میکنید. شما که یک تکه چوب نیستید! وقتی مردم بدون دلیل شما را عصبانی میکنند یا شما فکر میکنید که آنها عصبانی تان میکنند، شما عصبانی میشوید. این اشکالی ندارد، اما باید متوجه باشیم که خشم اکثر اوقات، ذاتاً چیز زیاد سازنده ای نیست. پس اگر حس خشم به سراغتان آمد، سعی کنید با آن کنار بیایید. سعی نکنید خشم تان را زیاد سرکوب کنید، چون بیمار میشوید و حس بدی خواهید داشت.
خشم، یک حس طبیعی است، فقط موضوع این است که نباید مدت طولانی آن را با خود داشته باشید، چون خود را در آن غرق میکنید. این برای شما و طرف دیگر خوب نیست. پس وقتی عصبانی میشوید، حرف بزنید. لزومی ندارد که حرفهای شما طعنه آمیز یا آزار دهنده باشند، فقط نظرات خود را بیان کنید و به طرف مقابل بگویید که به فلان دلیل شما را عصبانی کرده و امیدوارید که در آینده چنین چیزی تکرار نشود، چون دیگر تحملش را نخواهید داشت. نظرات خود را بگویید، دعوا را تمام کنید و دوباره همدیگر را دوست بدارید.
وقتی جوان بودیم، اکثر ما فکر میکردیم که نباید خشم و آزردگی مان را نشان دهیم. به همین خاطر این احساسات را سرکوب میکردیم و فکر میکردیم که اینها، احساسات خوبی نیستند. اما اینها، احساسات طبیعی در درون ما هستند و کاری هم از دست مان بر نمی آید. پس میگذاریم باشند، اما حالا خشم، کیفیت آن و چهره واقعی آن را می شناسیم و آن را تحت کنترل می گیریم و نمگذاریم ارباب ما شود. همین.
فقط میگوییم،"خب، من خشمگین هستم، چون شما من را آزرده اید." اگر کسی شما را کتک بزند، احساس درد میکنید. این، یک حس طبیعی است. پس حرف بزنید، چون گاهی سوء تفاهم پیش می آید. با آن شخص صحبت کنید تا او هم شانسی برای توضیح داشته باشد، شاید بگوید، "نه، منظورم آن نبود. منظورم این بود." هر دو این حالت ها خوب هستند. اگر آن شخص منظوری نداشته، شما دیگر عصبانی نیستید. اگر هم واقعاً یک منظور بدی داشته، بعد از اینکه از آزردگی، درد یا خشم شما مطلع میشود، تغییر میکند، چون متوجه میشود. این برای هر دو شما خوب است. وگرنه در نهایت همیشه می گویید، "تو باعث سردردم میشوی"، "تو باعث گردن دردم میشوی" یا "تو باعث درد در فلان جایم میشوی." واقعاً میگویم. پس با فرو دادن خشم سمی، خود را بیشتر آزار ندهید. آن را بیرون بریزید، اما به شیوه درست.. @Maktabehma

#خـدا چیزۍ نیست که ما بتوانیم در دنیاۍ بیرون آن را بیابیم.↶

هنگامۍ که خرابۍهاۍ گذشته را اصلاح مۍکنیم، #خـداونـد را در درون خود خواهیم یافت..!!!↶


@Maktabehma

‍‍ ‍‍ روزی امام فخر رازی را دیدند که می‌گریست . از سبب آن پرسیدند . گفت : مسئله‌ایی بود که سی سال آن را باور داشتم و امروز بر من روشن شد که خطا می‌کردم . حال بر آن می‌گریم که نکند همه باورهای من چنین باشد .

. @Maktabehma


جامع الاسرار گفتار مشایخ و عُرفا