#تشدید
اگر حرفی در کلمه‌ای بدون فاصله تکرار شود، یکی را می‌نویسیم و به جای دیگری تشدید می‌گذاریم؛ به شرطی که اولی ساکن باشد، ولی ساکن یا متحرک بودن دومی تأثیری ندارد.
مثال: «م» در محمّد (محممد).
تشدید مخصوص زبان عربی است و در فارسی به‌ندرت در حرف «ر» و جزء آن می‌آید؛ مانند: اَرّه، بَرّه، دَرّه، بَچّه، گَلّه.
کلمات عربی را که در آخر تشدید دارند در فارسی (مخصوصاً در زبان شعر و محاوره) بدون تشدید می‌آورند؛ مانند مُستقِل، مُنحَط، مُضمَحِل، شَر، ظَن، حَد، مُستَعِد.
اما اگر همین کلمات با کسرهٔ اضافه یا واو عطف به کلمهٔ بعدی اضافه یا عطف شوند، تشدید ظاهر می‌شود:
هر کسی از ظَنِّ خود شد یار من
از درون من نَجُست اسرار من
احمدی گیوی، ادب و نگارش، ص ۸۸ و ۸۹
@Dasta_net1
#میثم_رنجبر
@meysamranjbar_channel
کانال اشعار
و اخبار مربوط به محافل شعر و ادب مازندران
اگر حرفی در کلمه‌ای بدون فاصله تکرار شود، یکی را می‌نویسیم و به جای دیگری تشدید می‌گذاریم؛ به شرطی که اولی ساکن باشد، ولی ساکن یا متحرک بودن دومی تأثیری ندارد.
مثال: «م» در محمّد (محممد).
تشدید مخصوص زبان عربی است و در فارسی به‌ندرت در حرف «ر» و جزء آن می‌آید؛ مانند: اَرّه، بَرّه، دَرّه، بَچّه، گَلّه.
کلمات عربی را که در آخر تشدید دارند در فارسی (مخصوصاً در زبان شعر و محاوره) بدون تشدید می‌آورند؛ مانند مُستقِل، مُنحَط، مُضمَحِل، شَر، ظَن، حَد، مُستَعِد.
اما اگر همین کلمات با کسرهٔ اضافه یا واو عطف به کلمهٔ بعدی اضافه یا عطف شوند، تشدید ظاهر می‌شود:
هر کسی از ظَنِّ خود شد یار من
از درون من نَجُست اسرار من
احمدی گیوی، ادب و نگارش، ص ۸۸ و ۸۹
@Dasta_net1
#میثم_رنجبر
@meysamranjbar_channel
کانال اشعار
و اخبار مربوط به محافل شعر و ادب مازندران