#فلسفە

‍
به کسی که به ویژه در سنین جوانی طاقتِ تحملِ وجودِ خسته کننده‌یِ دیگران را ندارد و به حق از معاشرت با آنان ناخرسند می‌گردد و به انزوا رانده می‌شود، توصیه می‌کنم که عادت کند، قدری از تنهایی خویش را به همراه خود به جمع ببرد، یعنی بیاموزد که حتی در جمع نیز تا اندازه ای تنهایی خود را حفظ کند، هر چه می‌اندیشد فوراً ابراز نکند و همچنین آنچه را که می‌گویند زیاده به جدّ نگیرد، و از دیگران نه از حیثِ اخلاقی، نه عقلی انتظار بسیار داشته باشد و بنابراین بی اعتنایی را در برابر نظرات آنان در خود استوار کند که این مطمئن ترین روش برای اعمالِ شکیباییِ در خور تحسین است. اگر چنین کُند، در میان جمع است، اما با دیگران نیست و رابطه اش با دیگران واجد ماهیتی صرفا عینی است. این روش او را از تماس نزدیک با جمع و در نتیجه از آلودگی و رنجش مصون می‌دارد.

آرتور شوپنهاور
در بابِ حکمتِ زندگی



#میترائیسم
@mitraakurd