درمانگر بالینی به‌واسطه صحبت با بیمار، او را درمان می‌کند. این کار، روان‌درمانی نام دارد. درمانی ازاین‌دست آینه‌ای مقابل روح بیمار می‌گیرد و بیمار به‌محض اینکه خود را فهمید، تغییر می‌کند. کار درمانگر این است که فهم را متولد سازد.

شناختن خود، دردناک است. ممکن است کسی خود را متدین و معتقد بداند، ناگهان دریابد که فردی رذل و بی‌اخلاق است. چنین درکی، سامانه (شخصیتی) فرد را زیرورو می‌کند و مدیریت سردرگمی و دشواری‌های متعاقب آن، نیاز به روان درمانگری مجرب دارد.

وقتی بیمار برای لحظه خود را آدمی پست و رذل می‌بیند، می‌کوشد این تصویر را محو کند. لازم است درمانگر استوار و درعین‌حال دلسوز باشد تا به بیمار در مدیریت این بینش نویافته کمک کند. برای انجام صحیح این کار، درمانگر باید به لحاظ هیجانی نیز قوی باشد. درمانگر پیک خبرهای بد می‌شود و بیمار از این پیک متنفر شده و آرزو می‌کند او را بکشد.

چگونه روان‌درمانگر انتخاب کنیم؟
نویل سیمینگتن
ترجمه مهیار علینقی
#مشاوره #رواندرمانی

🆔 @moshaverpsy