Forward from: @attachbot
(بخش دوم) نامه منصوره بهكيش از مادران دادخواه قتل عام 67 به حامد اسماعيليون
از خانواده هاي قربانيان جنايت جنگي رژيم در سقوط هواپيماي اوكرايني
با اینکه اطمینان نداریم که استخوان‌های تکه‌تکه شده ی عزیزان مان با چند بار زیر و رو کردن خاک و بولدوزر انداختن در خاوران و دیگر گورستان ها هنوز در آن مکان ها موجود است، ولی از ۳۸ سال پیش، از تیر ۱۳۶۰ که اولین سری فعالان سیاسی کمونیست اعدام شده را در خاوران دفن کردند، تا هم‌اکنون مادران و خانواده‌های خاوران به طور پیوسته و همبسته، علیرغم اذیت و آزارها نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و بگیر و ببندها، خاوران را زنده نگاه داشته‌اند.
شاید تنها چیزی که مرا تسکین می دهد، همین است که با ایستادگی و مبارزه برای دادخواهی، راه زیبایی که آن جان های شیفته با عشق بی کران شان برایش مبارزه کردند و تا پای جان ایستادند تا دنیایی عادلانه بسازند را زنده نگاه دارم. این که آزادی کشی ها و بی‌عدالتی‌های این جنایت کاران را افشا کنم و این که با ایستادگی برای دادخواهی، خانواده ها را نیز تشویق کنم که فریاد دادخواهی شان را بلند کنند و راه دادخواهی را تا پاسخ‌گو کردن این جنایت کاران، تا کشف حقیقت، تا محاکمه و مجازات این جنایت کاران در دادگاه های عادلانه و علنی و تا رفع آزادی کشی و بی‌عدالتی و نابرابری در ایران و ساختن دنیایی عادلانه ادامه دهیم تا خودمان و فرزندان مان بتوانیم آزادانه و امن و به دور از شلیک های مرگ بار قدرت مندان زر و زور نفس بکشیم و زندگی کنیم.
از صمیم قلب آرزوی سلامتی و توان و پایداری بیشتر برای شما و همبستگی برای ادامه ی راه دادخواهی عزیزان تان و عزیزان مان را دارم. به امید روزی که بتوانیم با کمک همدیگر این جنایت کاران را به پای میز محاکمه بکشانیم و از تکرار جنایت در ایران جلوگیری کنیم.
منصوره بهکیش
۱۳ بهمن ۱۳۹۸ (۲ فوریه ۲۰۲۰)
✊✊✊shooreshgari✊✊✊
از خانواده هاي قربانيان جنايت جنگي رژيم در سقوط هواپيماي اوكرايني
با اینکه اطمینان نداریم که استخوان‌های تکه‌تکه شده ی عزیزان مان با چند بار زیر و رو کردن خاک و بولدوزر انداختن در خاوران و دیگر گورستان ها هنوز در آن مکان ها موجود است، ولی از ۳۸ سال پیش، از تیر ۱۳۶۰ که اولین سری فعالان سیاسی کمونیست اعدام شده را در خاوران دفن کردند، تا هم‌اکنون مادران و خانواده‌های خاوران به طور پیوسته و همبسته، علیرغم اذیت و آزارها نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و بگیر و ببندها، خاوران را زنده نگاه داشته‌اند.
شاید تنها چیزی که مرا تسکین می دهد، همین است که با ایستادگی و مبارزه برای دادخواهی، راه زیبایی که آن جان های شیفته با عشق بی کران شان برایش مبارزه کردند و تا پای جان ایستادند تا دنیایی عادلانه بسازند را زنده نگاه دارم. این که آزادی کشی ها و بی‌عدالتی‌های این جنایت کاران را افشا کنم و این که با ایستادگی برای دادخواهی، خانواده ها را نیز تشویق کنم که فریاد دادخواهی شان را بلند کنند و راه دادخواهی را تا پاسخ‌گو کردن این جنایت کاران، تا کشف حقیقت، تا محاکمه و مجازات این جنایت کاران در دادگاه های عادلانه و علنی و تا رفع آزادی کشی و بی‌عدالتی و نابرابری در ایران و ساختن دنیایی عادلانه ادامه دهیم تا خودمان و فرزندان مان بتوانیم آزادانه و امن و به دور از شلیک های مرگ بار قدرت مندان زر و زور نفس بکشیم و زندگی کنیم.
از صمیم قلب آرزوی سلامتی و توان و پایداری بیشتر برای شما و همبستگی برای ادامه ی راه دادخواهی عزیزان تان و عزیزان مان را دارم. به امید روزی که بتوانیم با کمک همدیگر این جنایت کاران را به پای میز محاکمه بکشانیم و از تکرار جنایت در ایران جلوگیری کنیم.
منصوره بهکیش
۱۳ بهمن ۱۳۹۸ (۲ فوریه ۲۰۲۰)
✊✊✊shooreshgari✊✊✊