سالگرد شهادت شهید احمد مهنا اللامی
تولد: ۱۳۷۴ بغداد
شهادت: ۱۳۹۸/٩/۱۵ بغداد
دوست شهید نقل می‌کند: یکی از روزهای عید بود که احمد با من تماس گرفت و گفت: بیا برای نماز به حرم امامیین کاظمین برویم و صبحانه را آنجا بخوریم! سپس از مادرش ۱۰ هزار دینار پول تو جیبی گرفت و با هم به سمت حرم راه افتادیم.
در مسیر به محض دیدن دو نفر از نظافتچیان شهرداری به سمت‌شان رفت و عید را به آنها تبریک گفت و سپس به هرکدام‌شان ۵ هزار دینار پول داد، در حالی که دیگر برای خودش پولی نداشت! وقتی به او گفتم چرا این کار را انجام دادی؟ احمد گفت: رفتم که عید را به آنها تبریک بگویم و مبلغی به عنوان عیدی بهشان دادم، زیرا کسی عید را به آنها تبریک نمی‌گوید در حالی که از من وتو تمیزتر هستند.
برخی از دوستان با احمد زیاد شوخی و او را اذیت می‌کردند.
احمد نیز با آنها قهر می‌کرد و شکایت‌شان را به یکی از دوستان می‌برد، اما مدای نمی‌گذشت که او را در حال همنشینی و صحبت با آنها می‌دیدی! از او که می‌پرسیدی، مگر با انها قهر نبودی؟! احمد در جواب می‌گفت: من نمی‌توانم با کسی قهر بمانم!
دوست دیگری نقل می‌کند: لباس‌های کهنه خود را جمع می‌کردم و در کیسه‌ی زباله می‌گذاشتم، احمد به من گفت: لباس‌هایت را در کیسه‌ی زباله نگذار، بلکه جمع‌شان کن تا برای خانواده‌های مستمند ببریم!
اصرار زیادی برای سر زدن به خانواده‌های شهدا به دوستانش می‌کرد، و او همیشه شب‌های جمعه را برای این کار انتخاب می‌کرد.
شهید احمد در بیشتر درگیریهای حشد الشعبی برابر داعش شرکت کرد و پس از آزاد‌سازی خاک عراق به یکی از دوستانش گفت: کار میدانی ما در جبهه تمام شد، و از حالا به بعد باید کار فرهنگی را شروع کنیم، باید به مردم بگوییم که حشد الشعبی فقط برای شیعیان نیست و مخصوص همه مردم و طوائف و حتی ادیان دیگر در عراق است.
دوستش از او پرسید: چطور به این نتیجه رسیدی؟
احمد در جوابش گفت: در جبهه بودم و دیدم که شیعه و سنی و ایزدی (یکی از اقلیت‌های دینی که اکثرا در استان موصل وشهر سنجار سکونت دارند) در کنار هم می‌جنگند...
شهید احمد در وصیت خود چنین می‌گوید:
آیت الله سیستانی و مراجع تقلید و علما را تنها نگذارید، زیرا آنان اوصیای خدا در زمان غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستند.
خواهرانم را به حجاب توصیه می‌کنم، اگر زنان نمی‌توانند در جبهه‌ها شرکت کنند بر آنها واجب است که از راه رسانه به یاری حشد الشعبی و اسلام بشتابند، عراق عزیزمان زخم‌های بسیاری خورده و اکنون بر همگان واجب است که برای پیشرفت و آبادانیش کار کنند، حتی اگرچه کار ساده‌ای هم باشد! باید برای همبستگی اجتماعی میان مردم فرهنگ‌سازی کرد تا جایی که ثروتمندان با فقرا همدردی کنند.
تولد: ۱۳۷۴ بغداد
شهادت: ۱۳۹۸/٩/۱۵ بغداد
دوست شهید نقل می‌کند: یکی از روزهای عید بود که احمد با من تماس گرفت و گفت: بیا برای نماز به حرم امامیین کاظمین برویم و صبحانه را آنجا بخوریم! سپس از مادرش ۱۰ هزار دینار پول تو جیبی گرفت و با هم به سمت حرم راه افتادیم.
در مسیر به محض دیدن دو نفر از نظافتچیان شهرداری به سمت‌شان رفت و عید را به آنها تبریک گفت و سپس به هرکدام‌شان ۵ هزار دینار پول داد، در حالی که دیگر برای خودش پولی نداشت! وقتی به او گفتم چرا این کار را انجام دادی؟ احمد گفت: رفتم که عید را به آنها تبریک بگویم و مبلغی به عنوان عیدی بهشان دادم، زیرا کسی عید را به آنها تبریک نمی‌گوید در حالی که از من وتو تمیزتر هستند.
برخی از دوستان با احمد زیاد شوخی و او را اذیت می‌کردند.
احمد نیز با آنها قهر می‌کرد و شکایت‌شان را به یکی از دوستان می‌برد، اما مدای نمی‌گذشت که او را در حال همنشینی و صحبت با آنها می‌دیدی! از او که می‌پرسیدی، مگر با انها قهر نبودی؟! احمد در جواب می‌گفت: من نمی‌توانم با کسی قهر بمانم!
دوست دیگری نقل می‌کند: لباس‌های کهنه خود را جمع می‌کردم و در کیسه‌ی زباله می‌گذاشتم، احمد به من گفت: لباس‌هایت را در کیسه‌ی زباله نگذار، بلکه جمع‌شان کن تا برای خانواده‌های مستمند ببریم!
اصرار زیادی برای سر زدن به خانواده‌های شهدا به دوستانش می‌کرد، و او همیشه شب‌های جمعه را برای این کار انتخاب می‌کرد.
شهید احمد در بیشتر درگیریهای حشد الشعبی برابر داعش شرکت کرد و پس از آزاد‌سازی خاک عراق به یکی از دوستانش گفت: کار میدانی ما در جبهه تمام شد، و از حالا به بعد باید کار فرهنگی را شروع کنیم، باید به مردم بگوییم که حشد الشعبی فقط برای شیعیان نیست و مخصوص همه مردم و طوائف و حتی ادیان دیگر در عراق است.
دوستش از او پرسید: چطور به این نتیجه رسیدی؟
احمد در جوابش گفت: در جبهه بودم و دیدم که شیعه و سنی و ایزدی (یکی از اقلیت‌های دینی که اکثرا در استان موصل وشهر سنجار سکونت دارند) در کنار هم می‌جنگند...
شهید احمد در وصیت خود چنین می‌گوید:
آیت الله سیستانی و مراجع تقلید و علما را تنها نگذارید، زیرا آنان اوصیای خدا در زمان غیبت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستند.
خواهرانم را به حجاب توصیه می‌کنم، اگر زنان نمی‌توانند در جبهه‌ها شرکت کنند بر آنها واجب است که از راه رسانه به یاری حشد الشعبی و اسلام بشتابند، عراق عزیزمان زخم‌های بسیاری خورده و اکنون بر همگان واجب است که برای پیشرفت و آبادانیش کار کنند، حتی اگرچه کار ساده‌ای هم باشد! باید برای همبستگی اجتماعی میان مردم فرهنگ‌سازی کرد تا جایی که ثروتمندان با فقرا همدردی کنند.