❣️ هشت باورِ غیرِ منطقی که ریشه ی بسیاری از فشار (استرس) های روانیِ زندگی امروزی است:

💔 باورِ غيرِ منطقیِ یکم:
"همه ی افراد" بايد رفتارِ محترمانه و دوستانه ای با من داشته باشند.

💔 باورِ غیرِ منطقیِ دوم:
من باید موفقیّت های زیادی کسب کنم تا فردِ "ارزشمندی" باشم.

💔 باورِ غیرِ منطقیِ سوم:
من باور دارم که گروهی از مردم بد، شرور و بد ذات هستند و باید به شدّت تنبیه شوند.

💔 باورِ غیرِ منطقیِ چهارم:
اگر رویدادها آن گونه که من می خواهم پیش نرود فاجعه پیش آمده است.

💔 باورِ غیرِ منطقیِ پنجم:
من باور دارم که عواملِ بیرونی باعثِ ایجادِ احساسِ خوب یا بد و حالِ خوش یا ناخوشایند من می شوند.

💔 باورِ غیرِ منطقیِ ششم:
هميشه رخدادِ خطرناک یا ترسناکی وجود دارد كه من باید مدام نگران بوده و منتظرِ وقوع آن باشم.

💔 باورِ غیرِ منطقیِ هفتم:
من باور دارم که اجتناب از روبرو شدن با دشواری ها و مسئولیّت های زندگی و به تعویق انداختنِ آن ها، راحت تر از مواجه شدن با آن هاست.

💔 باورِ غیرِ منطقیِ هشتم:
من به دیگران وابسته هستم و به فردی قوی تر از خود نیاز دارم تا به او تکیه کنم. من نمی توانم زندگی‌ام را به تنهایی اداره کنم و بدونِ دریافتِ کمکِ قابلِ ملاحظه از دیگران، نمی توانم در کارهایم موفق باشم.

#مهدی_اختری
روانشناس بالینی و مربی مهارت زندگی

برگرفته از (با اندکی تغییر): مؤسّسه ی فرهنگیِ بهارِ دانش


❣️ از میانِ باورهای هشتگانه ای که روانشناس مهدی اختری برشمرده هشتمین باور برایم پرسش برانگیز است. آن را نه یک "باور" که "حقیقت" می بینم. حقیقت آن است که من به دیگران وابسته ام. زندگیِ من در پیوندِ با دیگران است که معنا می گیرد. سخت بر این باورم که بی یاریِ دیگران کارها پیش نمی روند و کام ها بر نخواهند آمد.

برای من مایه ی بسی خرسندی خواهد بود، چنانچه نگاه و نظرِ دیگری در این باره دارید، آن را به نشانیِ زیر با من در میان بگذارید. بهروز و بهروان باشید! 🌹

@ArashkSepanta