تمایز موفق سلول های دندانی از سلول های بنیادی پرتوان القایی
یک دندان زیستی(biotooth) به عنوان یک دندان کاملا زنده تعریف می شود که در کشت های آزمایشگاهی از تعامل خودبخودی بین سیستم های فرونتال مبتنی بر سلول های اپی تلیالی و سلول های مزانشیمی تولید می شود. یک راه حل خوب برای حل این مشکلات استفاده از iPSCها است. با این حال، هنوز کسی موفق نشده است که محیط کشت فرموله شده ای ایجاد کند که بتواند iPSCها را به طور موثر به فنوتیپ سلول های اپی تلیالی دندانی و سلول های مزانشیمی دندانی که آنالوگ سلول هایی باشند که در تکوین دندان حاضر هستند، تمایز دهد.
محققان در مطالعه ای سعی بر القای تمایز سلول های iPS به سلول های اپی تلیالی دندانی و سلول های مزانشیمی دندانی شدند. برای تمایز سلول های اپی تلیالی دندانی، محیط شرطی سلول های اپی تلیالی دندانی SF2 برای تولید اجسام جنینی(EB) تنظیم شد. علاوه براین، یک روش کشت جدید به کار گزفته شد که بوسیله کشت سلول روی غشای ترانس ول ها حمایت می شود و تمایز iPSCها به سلول های اپی تلیالی و مزانشیمی دندانی را مقدور می سازد و توانایی شروع اولین مراحل تشکیل دندان به صورت de novo را دارد.
پیاده کردن تغییرات فنی پروتکل هایی که تعداد و نرخ تمایز iPSCها به لایه های مزانشیمی و اپی تلیالی را به حداکثر برسانند، گام بعدی به سمت رشد یک اندام دندانی زیست تقلید صحیح از نظر آناتومیکی است.
@CBCenter