نعت شريف

مخ وضّحى لـــري ښـايسته ولّيل زلفان مدنې
درڼا څرک شــو را ښکاره په تول جهان مدنې

ستا پــه راتلو تـــوره تياره دجهالت لري شوه
امن شــو خـور په دنيا جرړه دنفرت لري شوه
زړونو کـې مينه شوه پيدا ده هر انسان مدنې

که اِنس اوجن و که مرغان ټوله په تامين وه
شمس اوقمر جانانه هم ستا په ښکلا مين وه
حسن درکـــړى بــي مثاله پـاک سبحان مدنې

دخپل امت په حق دې ډيـر وو له پخوا ژړلي
دمغفرت دوعاوې خـداى نـه ورته تا غوختلي
دزنکدن په سخت حالت کي وې ګويان مدنې

چې سمره کاڼې او ريګونه شګې دې په دنيا
زٙما دې حبيبه دومــره ډير وې درودونه پر تا
شــمــه لـــتـــا زه حافظ سنګري قربان مدنې

حافظ سنګري