‍ ‍ «برآمدن ژانر خلقیات در ایران» نوشته ابراهیم توفیق، سید مهدی یوسفی، حسام ترکمان و آرش حیدری به زودی ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر می‌شود.

صحبت از خلقیات ایرانی در مجموعه متنوعی از متون پی گرفته شده است. اینکه ایرانیان چه خصلت‌هایی دارند و این خصلت‌ها چگونه به رفتارهای معینی می‌انجامد، یکی از موضوعاتی است که در گفتارهای روزمره، متون علمی و نیز متون نوشتاری غیرعلمی(غیرآکادمیک) با اهداف متفاوت و گونه‌های دیگر سخن، به آن پرداخته می‌شود. به نظر می‌رسد در میان این گونه‌های متفاوت و متنوع تفاوت‌هایی صوری، محتوایی و نیز تفاوت‌هایی در جایگاه و عملکرد دیده می‌شود که می‌تواند مبنایی برای دسته‌بندی‌های کلی و گزینش بخشی از این متون باشد. نویسندگان در این اثر پژوهشی، تنها به بخش کوچکی از این نوشتارها پرداخته‌اند؛ بخشی که آن را ژانر خلقیات یا خلقیات‌نویسی می‌نامند. هدف این اثر،آن است که بپرسد متونی که هدف اصلی و محوری آن‌ها پرداختن به خلقیات است و خود را به‌نوعی ذیل خلقیات‌نویسی تعریف می‌کنند، چگونه تولید و در کارزارهای نظری و عملی به کار گرفته شده‌اند. پیکره‌ای از متون مختلف که در دوره­ای کم وبیش پنجاه ساله از سوی متفکران مختلف و با تخصص‌ها و جایگاه‌های متفاوت تولید شده‌اند؛ اما در مجموع می‌توانند کلیتی چونان یک واقعیت اجتماعی بیابند. برای آنکه این متون بهتر و دقیق‌تر تعریف شوند، در این اثر سعی شده به چند سوال پاسخ داده شود: ازجمله اینکه، خلقیات دقیقاً به چه معناست؟ حدود صوری این مجموعه چیست؟ و درنهایت اینکه چگونه می‌توان آن را مانند واقعیتی اجتماعی مطالعه کرد و این کار چه معنایی دارد؟

«تعاریف و مباحث نظری»، «شکل‌گیری‌های اولیه ژانر»، «پیدایش ژانر»، «بازسازی خلقیات‌پژوهی در ایران پساانقلابی» و یک

مؤخره با نام «نیاز به یک «ایرانی جدید» یا «باید از فرد دفاع کرد»»، فصل‌های این کتاب را تشکیل می‌دهند. این کتاب به‌زودی از سوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر خواهد شد.
@heydariarash

به نقل از:
https://www.ricac.ac.ir/news/2531/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-