☑🖋🎧


✔ #شب

شب؛
شبی شبیهِ هزاران
شبِ مجنون.
شبی
به تمامی
مهار در انزوا.

سگِ نحیفِ ماده
حالا
چهار توله‌اش را
خوابانده
و نورهای عبوری
کم کم
به چنگالِ میرای مرگ
می‌افتند.

چشم‌ها را حالا
باید به روی دقایق و
نشئه‌گیِ بی‌ریای تاریکی
بست؛
دیگر
از هیچ‌کجا
و هیچ‌کس
پیامی در راه نیست
و ضرباتِ تکاننده‌ی سکوت
بر گیجگاهِ داغ
مطبوع است.

می‌روم که بخوابم
و دروازه‌های رویا را
بر خواب‌های
دیوانه‌وار و بی‌مهابا
بگشایم.
بدرود
ای خیالِ دورادور
و ماهِ رقصنده
در ورای انحنای زمین،
بدرود.

شعر، صدا و ادیت: عیسی اسدی میم
۱۱ آذر ۱۴۰۲- رامسر
Music: Breathtaking/ SYML


@Miim_IsaAasadi
.