Koʻrung, gʻam qatlgohida, balo jallodi qoshimda,Junun zanjiri boʻynumda, siyosat tigʻi boshimda. Oxirgi paytlar tilimdan Navoiy boboning shu baytlari tushmayapti. Alisher Gʻiyosiddinovich, ayting-chi, junun zanjiri boʻyningizda, siyosat tigʻi boshingizda ekanini va ikkalasi ham sizning qatlingizga sabab boʻlishini bilganingiz holda qanday yashadingiz? Qalbingizni qanday asradingiz? Qafasda qanday parvoz qildingiz? Saroyda yashab, qanday qilib bu qadar baland va goʻzal asarlar bitdingiz?
Men juda qattiq hurmat qilgan va yaxshi koʻrgan zamondosh yozuvchi, olimlar butun jahon adabiyotini suv qilib ichgach, yana baribir sizga qaytishganini, ijodingiz, tafakkur va tasavvur mahsulingiz oqar daryo, oxiri yoʻq ummon ekanini, dunyo adabiyoti sizdan boshlanib, sizda tugashini aytishadi. Alisher Gʻiyosiddinovich, siz qachon hayotdagi asosiy missiya – vazifaningizni anglagansiz va bu qanday sodir boʻlgan?
Zamondosh boʻlganimda edi… Yoʻq, sizga savollar bermas, xalaqit qilmasdim, nigohingiz, xatti-harakatlaringiz hammasini aytardi, deb oʻylayman. Undan ham koʻprogʻini, tabiiyki, asarlaringiz soʻzlardi. Avvallari ularni koʻp oʻqirdim. Masalan, “Xamsa”ning hamma dostonini oʻqib boʻlsam, moʻjiza yuz beradigandek shoshganman. Lekin foydasini, taʼsirini kam sezgandim. Chunki sizni nega oʻqishim kerakligi haqidagi savolga real javobim yoʻq edi.
Endi ulgʻayganim sari anglayotganga oʻxshayman, asarlaringizga tabiiy ehtiyoj sezayotgandekman. Endi baytlaringizga butunlay boshqa nazar bilan qarayman. Oldin tushunuksiz, bizdan juda olis, hatto pafosga yoʻgʻrilgandek tuyilgan gʻazallaringiz, aslida inson dardi, inson haqiqati, inson boʻlish bosqichlari ekanini ilgʻagandek boʻlyapman. Sizni hech bir taʼmasiz oʻqish kerak! “Navoiyni oʻqidim, uni bilaman”, degan shuhratparast oʻy zarra aralashsa ham yuqmasligini bildim.
Siz ham bir baytingizda
“Tarki taʼma qilgʻil, saxovul boʻlgʻay”, deysiz-ku. Darhaqiqat, taʼmani tark etishning oʻziyoq saxovat ekanini bilgan va hayotiga, ijodiga koʻchirgan inson 582-yildan keyin ham eslanishi, ikki dunyoda aziz, suyukli, martabali, yuzi yorugʻ boʻlishi tabiiy.
Navoiy bobo, tugʻilganingiz uchun, turkiy tilda koʻp va xoʻp yozganingiz uchun, daholik, buyuklik yukini koʻtarganingiz uchun rahmat sizga!
Aytgancha, meni doim quvontiradigan, siz bilan bogʻlaydigan bir asos bor, bu – mening ismim. “Saddi Iskandariy” dostoningizda zamonasining eng fozila, goʻzal, oqila ayoli, Iskandarning suyukli yorining ismi – Mehrnoz, baʼzi oʻrinlarda Nozmehr boʻlib keladi. Siz bu ismni aynan shu doston uchun toʻqigan ekansiz. Doim ismimni Navoiy qoʻygan deb faxrlanib yuraman oʻzimcha. Ismim uchun alohida rahmat.
Yozgan har bir soʻzingiz, ezgu amallaringiz qabringizga nur boʻlib yogʻilsin. Duoyingizdaman.
Mehrnoz
Feruzajonning taklifi bilan bir-necha ijodkor do’stlarimiz Alisher G’iyosiddinovichga xat yozuvdik😅
O’qing:
https://oyina.uz/uz/article/1408@abbosova_mehrinoz
