ادامه پیام قبل🔺
🔸از شورا که بگذریم به ائمه جمعه می رسیم که فعال مایشاء هر شهر و کلان شهری هستند. و آنگاه که اراده به امری کنند هیچ‌یک از نهادهای انتخابی را یارای مخالفت با آنان نیست. و این مسئله در شهرستان های کوچک البته جدی تر است. پرونده 2030 و اراده ای که سرانجام دولت را مغلوب کرد از بارزترین نمونه های اخیر است. این ماجرا و جریان های مشابه مردم را کاملا آگاه ساخت که نهادهای انتخابی، اراده ای مستقل و قائم به مردم ندارند و استقرار و استمرارشان سراسر منوط به لطف و تنفیذ حاکمیت است نه خواست مردم.
🔸با کنار هم قرار دادن مطالب فوق به نیکی درمیابیم که چرا فشارهای اقتصادی که علت اصلی اعتراض مردم است موجب نشد تا دولت و قوای اجرایی هدف تیغ شعارها قرار گیرند و مطالبات به سمت دیگری روانه شد. این اعتراضات نشان می دهد که خواست مزدم از جمهوری اسلامی این است که تکلیف را روشن کند. "آیا ما در برابر تو حقی داریم؟ آیا تو در قبال ما مسئولیتی داری؟"
🔸بزنگاهی که امروز برای کشور پیش آمده تهدیدی است که می تواند به فرصتی طلایی بدل شود. امروز پس از 40 سال نظام جمهوری اسلامی این فرصت را دارد که یکبار برای همیشه دست از طفره رفتن و حرف های دوپهلو و شعاری و برخوردهای دوگانه بردارد و سرانجام تکلیف پاسخ این سوال را روشن سازد: "آیا برای مردم در برابر حاکمیت حقی هست که هیچ اتوریته حاکمیتی امکان سلب آن را نداشته باشد؟"و اگر پاسخ "آری" است نسبت به تضییع آن "پاسخگو" باشد و به ایفای تمام و کمال حقوق مردم ستمدیده آن هم به نحو مطلق و استثناناپذیر قیام کند و هیچ مصلحتی را بر حقوق شهروندانش مقدم ندارد. سوزاندن فرصت حل این معمای چهل ساله با سرکوب، هیچ نتیجه ای جز عمیق تر کردن شکاف میان مردم و حاکمیت ندارد. باشد که با مغتنم شمردن این امکان حاکمیت بتواند رضایت مردم را جلب کند و به رسالت واقعی خودش یعنی ادای حقوق شهروندان اشتغال یابد وگرنه تلخی آن بیش از این کامه همه را خواهد سوزاند.
♦️پینوشت: ناگفتنی بسیار بود.
@anjoman_elh
http://yon.ir/UScUx
🔸از شورا که بگذریم به ائمه جمعه می رسیم که فعال مایشاء هر شهر و کلان شهری هستند. و آنگاه که اراده به امری کنند هیچ‌یک از نهادهای انتخابی را یارای مخالفت با آنان نیست. و این مسئله در شهرستان های کوچک البته جدی تر است. پرونده 2030 و اراده ای که سرانجام دولت را مغلوب کرد از بارزترین نمونه های اخیر است. این ماجرا و جریان های مشابه مردم را کاملا آگاه ساخت که نهادهای انتخابی، اراده ای مستقل و قائم به مردم ندارند و استقرار و استمرارشان سراسر منوط به لطف و تنفیذ حاکمیت است نه خواست مردم.
🔸با کنار هم قرار دادن مطالب فوق به نیکی درمیابیم که چرا فشارهای اقتصادی که علت اصلی اعتراض مردم است موجب نشد تا دولت و قوای اجرایی هدف تیغ شعارها قرار گیرند و مطالبات به سمت دیگری روانه شد. این اعتراضات نشان می دهد که خواست مزدم از جمهوری اسلامی این است که تکلیف را روشن کند. "آیا ما در برابر تو حقی داریم؟ آیا تو در قبال ما مسئولیتی داری؟"
🔸بزنگاهی که امروز برای کشور پیش آمده تهدیدی است که می تواند به فرصتی طلایی بدل شود. امروز پس از 40 سال نظام جمهوری اسلامی این فرصت را دارد که یکبار برای همیشه دست از طفره رفتن و حرف های دوپهلو و شعاری و برخوردهای دوگانه بردارد و سرانجام تکلیف پاسخ این سوال را روشن سازد: "آیا برای مردم در برابر حاکمیت حقی هست که هیچ اتوریته حاکمیتی امکان سلب آن را نداشته باشد؟"و اگر پاسخ "آری" است نسبت به تضییع آن "پاسخگو" باشد و به ایفای تمام و کمال حقوق مردم ستمدیده آن هم به نحو مطلق و استثناناپذیر قیام کند و هیچ مصلحتی را بر حقوق شهروندانش مقدم ندارد. سوزاندن فرصت حل این معمای چهل ساله با سرکوب، هیچ نتیجه ای جز عمیق تر کردن شکاف میان مردم و حاکمیت ندارد. باشد که با مغتنم شمردن این امکان حاکمیت بتواند رضایت مردم را جلب کند و به رسالت واقعی خودش یعنی ادای حقوق شهروندان اشتغال یابد وگرنه تلخی آن بیش از این کامه همه را خواهد سوزاند.
♦️پینوشت: ناگفتنی بسیار بود.
@anjoman_elh
http://yon.ir/UScUx