چند خطی به عنوان آخرین حرف‌ها:
بخاطر تاخیر بسیار واسه چند کلمه آخر واقعا عذر می‌خوام!
رمان دیگرم به زودی شروع میشه در همین کانال @araroman
امیدوارم خوشتون امده باشه از این کار هم.
نوشتن این داستان واسم خیلی سخت بود.
من تلاش کردم دیدگاه زندگی یک آدم افسرده رو به تصویر بکشم. تلاش کردم نشون بدم که یک آدم افسرده چطور هر روز داره می‌جنگه.
هر روز داره مبارزه می‌کنه برای زنده موندن.
هر روز داره دلیل یا بهانه میاره برای این که بیشتر ماندن.
زندگی یه آدم افسرده سخته! از یک طرف میل به زندگی و از طرف دیگه میل به مرگ می‌تونه انسان رو تا لبه تیز جنون پیش ببره.
و همون طور که دیدید من پایانی برای این کتاب ننوشتم در حقیقت و قضاوت رو به خواننده واگذار کردم که آیا شخصیت اصلی به افسردگی می‌بازه و خودکشی می‌کنه یا نه می‌تونه به وضعیت غالب بشه و پیروز می‌شه.
اما جدای از خط اصلی داستان که در نهایت یا قهرمان یا ضد قهرمان خواهد برد
چنین تعریفی در دنیای واقعی سندیت نداره.
گاهی زندگی یک انسان خلاصه می‌شود توی
جنگ جنگ تا لحظه مرگ!
ما از اطرافیان خودمون غافلیم و ما اکثرا نتیجه رو می‌بینیم. دفعه دیگه که با خبر خودکشی کسی رو به رو شدید به یاد بیارید که پشت این نتیجه حتمی یه مبارزه طاقت فرسا بوده.
جانتان سلامت
عمرتان دراز!
۱۰/۱۲/۱۴۰۱
حوالی دوازده نیمه شب
#arais