با جمهوریاسلامی درونتان مبارزه کنید
✍مجتبی نجفی
اینجا خود تلآویو است، تظاهرات مخالفان جنگ که به ابتکار جنبشی به نام" ایستادن با هم"برگزار شد. این جنبش را یهودیها و عربها راه انداخته و هم آزادی گروگانها و هم پایان جنگ غزه را خواستار شدند. این جنبش برای صلح مبارزه میکند.
ایستادن در کنار جنگطلبی ضد ارزش است، حالا این جنگ در هر جای جهان باشد و به خصوص اینکه مساله کشتار شهروندان باشد به ویژه کودککُشی.
حتی در مورد شعار" نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران"بدفهمی صورت گرفته، این شعار برای نفی سیاست خارجی بود که ایران و سرنوشت مردمش را رها کرده، در پروندههای خونین خاورمیانه کاسه داغتر از آش شده. زمانی فلسطینیها به رهبری یاسر عرفات معاهده صلح با اسرائیل امضا کردند، خامنهای در نماز جمعه با لحن شدیدی گفت ما قبول نداریم. به تو چه؟
جنبش زن، زندگی، آزادی برای صلح بود، علیه خشونت ساختاری حاکم به شهروند و جنگ روزانه علیه ملت به ویژه زنان. این جنبش را نباید اجازه داد خرج جنگطلبی کنند. برای همین بود در آواز لیلاها سروده شد:" زن،زندگی،آزادی، صلح و امید و شادی".
برچسب نزنید. شبیه جمهوریاسلامی نشوید. مخالفت با کشتار در فلسطین به معنای موافقت با حماس و جمهوریاسلامی نیست. شیرینی پخش کردن ارزشیهای جمهوریاسلامی به خاطر عملیات هفتم اکتبر شنیع بود، آنها کودککُش و جنگ طلبند اما مهم این است شبیه جمهوریاسلامی نشویم و الا مخالفت کردن و شبیه شدن کار سختی نیست، مخالفت کردن و ایستادگی بر ارزش آزادی در محیط دیکتاتوری کاری سترگ و ارزشمند است.
در همان آغاز جنگ، یهودیان بسیاری هم بودند که به ویژه در آمریکا تظاهرات کردند و اعلام کردند به نام ما جنایت نکنید. آنها هم طرفدار حماساند؟ نه به جنگ، نه به کودککُشی، یک ارزش است. تهران و تلآویو و دمشق و صنعا و رفح نمیشناسد. برای ارزشهایتان مبارزه کنید و از هوچیگری نهراسید.
نه به جنگ، مخالفت اخلاقی است، در عین حال مبارزه سیاسی هم است، چون تقویت ایده مبارزه با خشونت است. خشونت فقط در رفح نیست ما خشونت را در ایران از زمانی که متولد شدهایم، لمس کردهایم. برآمدن از خاکستر خشونت و با خشونت مخالفت کردن هنر است.
دشمن دشمن من همیشه دوست من نیست، بستگی به کنشهایش دارد. این برای ذهنهای ساده است که حوصله بررسی یک مساله چندبعدی را ندارند.
میگویند اولویت ما ایران است، حرفی نیست، واقعیت هم همین است، برای همین تاکید میکنیم جنبش ایرانیان را خرج جنگطلبی دولتها نکنید و کاسه گدایی را از این دولت به آن دولت پهن نکنید و آبروی آزادیخواهان را نبرید، تناقضهایتان را حل کنید.
کسی که به جنگ لبخند بزند برای صلح نمیتواند مبارزه کند. مبارزه با جمهوریاسلامی مبارزه با یک نظام فکری مبتنی بر خشونت است و نه صرف مبارزه با افراد و اشخاص و جریانها. پادزهر این نظام تمامیتخواه، ایستادن بر صلح و دموکراسی است. ایران زن،زندگی،آزادی، گفتمانی باشد برای ایران به عنوان الگویی در خاورمیانه در قلب بنیادگرایی دینی که منادی سکولاریسم، دموکراسی و ملت متحد متکثر باشد. اینجا نقطه اوج تمدنی ایران خواهد بود به عنوان پایگاهی برای مخالفت با افراطگرایی و بنیادگرایی دینی، استبداد و خشونتطلبی در خاورمیانه پر از خشم و خون. پاسداشت این رویا از طریق مخالفت ولو لفظی با جنگ میگذرد. مخالفت نمیکنید؟ کشتار را تایید نکنید. با جمهوریاسلامی درونتان مبارزه کنید.
Photo By Murielle Paradon / RFI
https://t.me/modjtabanajafifrance/2293
.
🌿@bahman_nzs
.
✍مجتبی نجفی
اینجا خود تلآویو است، تظاهرات مخالفان جنگ که به ابتکار جنبشی به نام" ایستادن با هم"برگزار شد. این جنبش را یهودیها و عربها راه انداخته و هم آزادی گروگانها و هم پایان جنگ غزه را خواستار شدند. این جنبش برای صلح مبارزه میکند.
ایستادن در کنار جنگطلبی ضد ارزش است، حالا این جنگ در هر جای جهان باشد و به خصوص اینکه مساله کشتار شهروندان باشد به ویژه کودککُشی.
حتی در مورد شعار" نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران"بدفهمی صورت گرفته، این شعار برای نفی سیاست خارجی بود که ایران و سرنوشت مردمش را رها کرده، در پروندههای خونین خاورمیانه کاسه داغتر از آش شده. زمانی فلسطینیها به رهبری یاسر عرفات معاهده صلح با اسرائیل امضا کردند، خامنهای در نماز جمعه با لحن شدیدی گفت ما قبول نداریم. به تو چه؟
جنبش زن، زندگی، آزادی برای صلح بود، علیه خشونت ساختاری حاکم به شهروند و جنگ روزانه علیه ملت به ویژه زنان. این جنبش را نباید اجازه داد خرج جنگطلبی کنند. برای همین بود در آواز لیلاها سروده شد:" زن،زندگی،آزادی، صلح و امید و شادی".
برچسب نزنید. شبیه جمهوریاسلامی نشوید. مخالفت با کشتار در فلسطین به معنای موافقت با حماس و جمهوریاسلامی نیست. شیرینی پخش کردن ارزشیهای جمهوریاسلامی به خاطر عملیات هفتم اکتبر شنیع بود، آنها کودککُش و جنگ طلبند اما مهم این است شبیه جمهوریاسلامی نشویم و الا مخالفت کردن و شبیه شدن کار سختی نیست، مخالفت کردن و ایستادگی بر ارزش آزادی در محیط دیکتاتوری کاری سترگ و ارزشمند است.
در همان آغاز جنگ، یهودیان بسیاری هم بودند که به ویژه در آمریکا تظاهرات کردند و اعلام کردند به نام ما جنایت نکنید. آنها هم طرفدار حماساند؟ نه به جنگ، نه به کودککُشی، یک ارزش است. تهران و تلآویو و دمشق و صنعا و رفح نمیشناسد. برای ارزشهایتان مبارزه کنید و از هوچیگری نهراسید.
نه به جنگ، مخالفت اخلاقی است، در عین حال مبارزه سیاسی هم است، چون تقویت ایده مبارزه با خشونت است. خشونت فقط در رفح نیست ما خشونت را در ایران از زمانی که متولد شدهایم، لمس کردهایم. برآمدن از خاکستر خشونت و با خشونت مخالفت کردن هنر است.
دشمن دشمن من همیشه دوست من نیست، بستگی به کنشهایش دارد. این برای ذهنهای ساده است که حوصله بررسی یک مساله چندبعدی را ندارند.
میگویند اولویت ما ایران است، حرفی نیست، واقعیت هم همین است، برای همین تاکید میکنیم جنبش ایرانیان را خرج جنگطلبی دولتها نکنید و کاسه گدایی را از این دولت به آن دولت پهن نکنید و آبروی آزادیخواهان را نبرید، تناقضهایتان را حل کنید.
کسی که به جنگ لبخند بزند برای صلح نمیتواند مبارزه کند. مبارزه با جمهوریاسلامی مبارزه با یک نظام فکری مبتنی بر خشونت است و نه صرف مبارزه با افراد و اشخاص و جریانها. پادزهر این نظام تمامیتخواه، ایستادن بر صلح و دموکراسی است. ایران زن،زندگی،آزادی، گفتمانی باشد برای ایران به عنوان الگویی در خاورمیانه در قلب بنیادگرایی دینی که منادی سکولاریسم، دموکراسی و ملت متحد متکثر باشد. اینجا نقطه اوج تمدنی ایران خواهد بود به عنوان پایگاهی برای مخالفت با افراطگرایی و بنیادگرایی دینی، استبداد و خشونتطلبی در خاورمیانه پر از خشم و خون. پاسداشت این رویا از طریق مخالفت ولو لفظی با جنگ میگذرد. مخالفت نمیکنید؟ کشتار را تایید نکنید. با جمهوریاسلامی درونتان مبارزه کنید.
Photo By Murielle Paradon / RFI
https://t.me/modjtabanajafifrance/2293
.
🌿@bahman_nzs
.