Шыны Құдай
...Расымен мен адасқан шығармын... Діндар - Құдайдан зорығып жұмақ дәм етеді. Атеист - оны мойындамайды. Ақын - өлеңнен Құдай жасап әлек. Сопы - өз мұңының зарын, «Құдай» деп, ұғатындай. Деист - дін мен пайғамбарлардың қателігін тізіп әлек. Агностик - Құдайға емес тылсымға сенетіндей. Пантеист - Құдай туралы ойласада, сеніңкіремейді.
Атеист, пантеист, агностик, деист ешбірі Құдайды нақты сипаттамайды. Ал дін, Құдайдың болмысын сипаттап, ол туралы шығарма жазып тастаған. Осы шығарманың арқасында «сенбейтіндер» пайда болды. Бірақ, Құдайды бар болғаны үшін жақсы көретін адам барма?...
Жә, әңгіме ол жайында емес. Мен өткенде айнада Құдаймен жолықтым:
- Құдай хәліңіз қалай?
- Жаман
- Неліктен?
- Айнаның ішінде зерігіп кеттім. Және сенің рөліңді мұның ішінді ойнау, тіпті іш пыстырады.
- Кешірерсіз, меніңде өмірде оңып, қызықты ғұмыр кешіп жүргенім шамалы.
- Айтасың-ау! Сен бүгін тым құрығанда, бір бойжеткенмен жолығып немесе досыңмен сөйлесіп қайтуға мүмкіндігін бар. Тәндік еркіндік бар. Ал менің, сені айнаға жолығар сәтті күтуіме, сығалауыма тура келеді.
- Сонда, бос уақытта не істейсіздер?
- Бізде уақыт жоқ! Тек кеңістік бар. Қара түнек ішінде, тілдесеміз.
- Не жайында?
- Рөлімізге байланысты.
- Мысалы, қазір не жайлы тілдесесіз?
- Біз қазір бұрыңғы сомдаған рөліміздің авторы жайлы айтамыз.
- Сіздің бұрын сомдаған рөліңіздің иесі, жақсы адам болды ма?
- Білмедім! Әйтеуір айнаның алдында қиянат жасап көрмепті...
- Құдай, сіз неден жаратылдыңыз?
- Айна ішіндегі «уағызшылар», «Анаң күмістен, Әкең шыныдан» - дейді. Бірақ, мен өзімнің материядан жаратылғаныма сенемін.
- Неге?
- Мен Құдаймын! Менің айнадан жаратылуым мүмкін емес.
- Неге онда оның ішіндесіз?
- Басқа қайда болам? Маған лайық басқа жерді білесіз бе?
- Жоқ!
- Менде таппадым!
- Құдай, меніме серттесуге қалайсыз?
Әрине, дайынмын!
- Онда мен сізге аманат айтсам болама?
- Жо-жоқ, мені ібіліспен шатастырма...
#шайқалу #ХС