Molik ibn Dinor bir kun yo’lda ketayotib kichkina bolani ko’rdi. Bola qo’liga tuproqni olib siqib kulardi, keyin uni joyiga to’kib yig’lar edi. Uning bu holini ko’rib jinni deb o’yladi va salom berishni ham istamasdan o’tib ketdi. Keyin Rasululloh solallohu alayhi vasallamning bolalarga salom berganlarini eslab iziga qaytdi va bolaga salom berdi. Bola salomga alik oldi. Molik ibn Dinor undan nega tuproqni g’ijimlab avval kulib, keyin yig’laganining sababini so’radi. Bola:
“Nafsimga: “Ey bola, sen shu tuproqdan yaratilding, kibrlanishga hojat yo’q, ustingga suv to’ksam loy bo’lasan”, - dedim va uni otib yig’ladim. Keyin yana qo’limga oldim va yana nafsimga: “Ertaga sen bu tuproqqa qorishasan, qayta tirilasan va hisob berasan”,-deya kuldim”, -deb javob berdi.
Molik ibn Dinor: “Sen hali bolasan, Allohdan qo’rqib yig’laydigan darajada qaysi gunohga sohibsan? Alloh seni hisobga tortmaydi-ku”, - dedi.
Bola nima dedi bilasizmi? Bugungi kunda bozordagi domlalar, qorilarning hech qaysi bera olmaydigan javobni berdi:
“Ey amaki, men onamning tandirda non yopishini ko’rdim. U olov yoqqanida katta o’tinlardan avval kichiklarini tutantiriq qilib yoqdi”, - dedi. Bolaning javobini eshitib Molik ibn Dinor hushidan ketdi.
Bu dunyo vabodir, do’stim! Yaralibdiki, hech kimning dardiga davo bo’lmagan. Zimmamizda bir ismni tashib yurgan o’tinmiz, o’tin… U ism ham o’lgan zahotimiz olib qo’yiladi, hech kim g’assol kelsin, falonchani yuvsin demaydi. Ismimiz “o’lik” bo’ladi. O’likni yuvish kerak, o’likni ko’mishimiz kerak deyishadi.((
#kitobdan
https://t.me/+RRcz2NVMSbRmNDgy