مى گفت شايد ما با مرگ به يه ستاره ديگه بريم، روى حلقه هاى زحل برقصيم، يا بشيم ستاره فيلم هاى دهه ٩٠ امريكايى،
به شكل شبنم توى موهاى يه عاشق چشم باز كنيم وقتى داره صورت كسى كه دوست داره رو مى بوسه، يا توى موزه لوور يه اثر هنرى بشيم و بقيه محو ضربات قلم وينسنت روى بوم،
شايد نورى بشيم كه توى چشم هايى اشك آلود ميدرخشه؛
جوونه اى كه از زخمى رشد ميكنه، شايد دوباره متولد بشيم.
-كلمنتاين