Mindfulness_chista

اگر در همین لحظه بتوانی در سکوت باشی و از زندگی در پیرامون و درونت آگاه باشی، خوشبخت خواهی بود . پرندگان میخوانند، باد می وزد، درختان خوشحال اند، آسمان خوشحال است، همه چیز در هستی خوشحال است جز تو.
هستی خوشبختی و سعادت است، جشنی ابدی است. به هستی نگاه کن!
هر درختی در حالت جشن است، هر پرنده ای در حالت جشن است.
به جز انسان، همه چیز در حالت جشن است.
کل هستی یک فستیوال است، یک فستیوال دائمی و همیشگی.
هیچ غمی ، هیچ مرگی ، هیچ رنجی در هیچ کجا جز در ذهن انسان وجود ندارد. در مورد ذهن انسان چیزی غلط وجود دارد، نه در مورد هستی. در تو خطایی هست، نه در موقعیت.
چرا انسان خوشبخت نیست؟ هیچ حیوانی چنین ناشاد نیست، هیچ پرنده ای چنین ناشاد نیست، هیچ ماهی ای چنین ناشاد نیست که انسان هست.
چرا انسان این قدر ناشاد است؟ زیرا انسان در آرزوی خوشبختی است و پرندگان همین حالا خوشحال اند؛ درختان همینک شاد اند.
انسان خوشبختی را آرزو می کند؛ هیچگاه در اینک اینجا شاد نیست. همیشه در آرزوی خوشبختی است و همچنان از دستش می دهد.
خوشبختی اینجا است. در تمام پیرامونت در حال روی دادن است. بگذار وارد درونت شود .
بخشی از هستی باش. به آینده نرو. هستی هیچ گاه به آینده نمی رود؛ فقط ذهن می رود.
من این را مديتيشن می نامم: اینجا بودن، نرفتن به آینده.
جاه طلب نباش ، تمام آرزوی زندگی را بکش، خوشبختی را آرزو نکن و بعد خوشحال خواهی بود و هیچکس نمیتواند خوشی تو را نابود کند.
آنگاه ناشاد بودن برای تو غیر ممکن خواهد بود.
و بعد تو بی مرگ می شوی و زندگی ابدی بر تو رخ میدهد. در واقع پیشاپیش رخ داده است اما تو آگاه نیستی.
آنگاه خشنود می شوی .
بدون جاه طلبی ، خشنود می شوی.

📙 #کتاب_کیمیاگری_نوین
📷 https://www.instagram.com/mindfulness_chista
🆔 @mindfulness_chista‌

اگر انسان چیزی را از دست بدهد. نشان می دهد که در ضمیر ناخودآگاه خود. اعتقاد به از دست دادن وجود دارد.

برای از بین بردن هر گونه ناراحتی و غصه باید ابتدا درون خود را آرام کنید.

بسیاری از چیزها به زمان نیاز دارند تا درست شوند و در شریط مناسب قرار گیرند.

اگر تصمیمی می گیرید که انجام دهید باید آن را انجام دهید. شایسته نیست که با خود پیمانی ببندید و بعد از مدتی آن را فراموش کنید.

بازی زندگی یک بازی هدفمند است. هرچه را که به آن بدهی، به همان شکل به خودت باز می گرداند.

#فلورانس_اسکاول_شین
📷 https://www.instagram.com/mindfulness_chista
🆔 @mindfulness_chista‌

🌸🍃🌸🍃
روي هر چيز تمركز كنيد و در مورد هر چيز كه بيشتر صحبت كنيد ، مقدار بيشتري از آن را به زندگيتان دعوت مي كنيد .
پس هر روز بيشتر از روز قبل شكر گزاري كنيد و بيشتر از روز قبل نعمتهايتان را نام ببريد . بيشتر از روز قبل در مورد اتفاقات خوب زندگيتان و موفقيتهايتان صحبت كنيد تا بتوانيد بيشتر و بيشتر از آن اتفاقات و موفقيتها خلق كنيد .

"كلام تو عصاي معجزه گر توست "
تو غرق در نعمتي
غرق خوشبختي هستي
تو عزيز دل خدايي
اگر ميخواهي اين را ببيني و به تك تك خواسته ها و آرزوهايت برسي ، مراقب كلامت باش
و در راستاي اهدافت سخن بگو

اصلا روزه بگير
( روزه ي مثبت صحبت كردن)
و راجع به چيزهايي كه دوست نداري برايت اتفاق بيوفتد ، صحبت نكن
اين اولين و مهمترين قدم براي رسيدن به موفقيت هاي بيشتر است .


📷 https://www.instagram.com/mindfulness_chista
🆔 @mindfulness_chista‌

ذهن در حال یادگیری

منظور شما از یادگیری چیست؟ آیا وقتی شما صرفاً دانش می‌اندوزید، اطلاعات جمع‌آوری می‌کنید، یادگیری وجود دارد؟ این نوعی از یادگیری است، اینطور نیست؟ شما بعنوان یک دانش‌آموز مهندسی، ریاضی مطالعه می‌کنید و چیزهای دیگر؛ شما دارید یاد می‌گیرید، خودتان را دربارۀ آن موضوع مطلع می‌کنید. شما دانش‌اندوزی می‌کنید بمنظور استفادۀ کاربردی آن. یادگیری شما جمع کردن است، افزودن است.

حال، وقتی ذهن فقط دارد ذخیره می‌کند، اضافه می‌کند، حاصل می‌کند، آیا در حال یادگیری است؟ یا آیا یادگیری چیزی کاملاً متفاوت است؟ من می‌گویم فرآیند افزودن که حالا آن را یادگیری می‌نامیم به هیچوجه یادگیری نیست. آن فقط شخم زدن به حافظه است، که بصورت مکانیکی در می‌‌آید؛ و ذهنی که بصورت مکانیکی عمل می‌کند، مثل یک ماشین، قادر به یادگیری نیست. یک ماشین هیچگاه توانایی یادگیری ندارد، بجز در مفهوم افزودن. یادگیری چیزی بکلی متفاوت است، چنانکه من دارم سعی می‌کنم به شما نشان دهم.

ذهنی که در حال یادگیری‌ست هرگز نمی‌گوید: "من می‌دانم،" چرا که دانستن همیشه جزئی‌ست، در حالی که یادگیری همیشه کامل است. یادگیری به معنی شروع کردن با مقدار معینی دانش، و افزودن دانش بعدی به آن نیست. این اصلأ یادگیری نیست؛ این یک فرآیند مکانیکی محض است. بنظر من، یادگیری چیزی بکلی متفاوت است. من دارم دربارۀ خودم از لحظه‌ای تا لحظه‌ای دیگر یاد می‌گیرم، و این خودم فوق‌العاده حیاتی‌ست؛ در حال زندگی‌ست، در حرکت است، آغاز و پایان ندارد. وقتی می‌گویم: "خودم را می‌شناسم"، یادگیری با اندوختن دانش به پایان رسیده است. یادگیری هرگز اندوختنی نیست؛ یادگیری حرکتی‌ست از دانستن که آغاز و پایانی ندارد.

جیدو کریشنامورتی
«کتاب زندگی»


✨✨✨
@mindfulness_chista

#کلی‌نگری

شما چطور به یک درخت نگاه می‌کنید؟ آیا درخت را تمام و کمال می‌بینید؟ اگر آن را بصورت کل نمی‌بینید، اصلاً درخت را نمی‌بینید. شما ممکن است از کنار درخت عبور کنید و بگویید: "اینجا یک درخت است، چه زیباست!" یا بگویید: "این یک درخت انبه است،" یا "نمی‌دانم آنها درختان چه هستند؛ ممکن است درختان تمبر هندی باشند." اما وقتی که می‌ایستید و نگاه می‌کنید - دارم می‌گویم واقعی، حقیقی - شما هرگز کلیت درخت را نمی‌بینید؛ و اگر کلیت درخت را نمی‌بینید، درخت را نمی‌بینید.

در مورد آگاهی هم به همین ترتیب است. اگر شما عملکرد ذهنتان را به آن معنا تمام و کمال - همانطور که درخت را می‌بینید - نمی‌بینید، شما آگاه نیستید. درخت از ریشه ساخته شده است، از تنه، شاخه‌ها، شاخه‌های بزرگ و شاخه‌های کوچک و آن شاخه‌های بسیار ظریف که بسمت بالا می‌روند، و برگ، برگ مرده، برگ خشک شده و برگ سبز، برگی که خورده می‌شود، برگی که زشت است، برگی که دارد می‌افتد، میوه، گل - شما همۀ اینها را بصورت کل می‌بینید وقتی که درخت را می‌بینید. به همین صورت، در آن حالت از تماشای عملکرد ذهن، در آن حالت از آگاهی، احساس محکوم کردن، تصویب، انکار، کشمکش، بی‌نظمی، نومیدی، امیدواری، محرومیت، وجود دارد؛ آگاهی تمام اینها را پوشش می‌دهد، نه فقط یک بخش را.

بنابراین، آیا شما از ذهنتان به این معنی ساده، همچون دیدین تمام و کمال یک نقاشی - نه فقط دیدن یک گوشه از نقاشی و گفتن: "چه کسی این نقاشی را کشیده است"، آگاه هستید؟

جیدو کریشنامورتی «کتاب زندگی»

@mindfulness_chista