🔴 در بازداشتگاه ها و شکنجه‌گاه های آگاهی چه میگذرد
✍محمد غِلباش
🔹حدود دو ماه پیش بود که مامورین امنیتی با اتهامات واهی و البته به جرم «عدالتخواهی و مدیریت کانال ملت بیدار» به دستور قوه قضائیه با هجوم به خانه دستگیرم کردند و قبل از اعزام به زندان اوین به مدت ۴ شب مرا به بازداشتگاه آگاهی انتقال دادند؛ شب اول را به همراه یک سارقِ سابقه‌دار در یک سلول انفرادی با ابعاد یک متر در دو متر و در تاریکی مطلق گذراندم که بسیار سرد بود و هیچ امکاناتی نداشت و از لحاظ بهداشتی وحشتناک! شب دوم نیز در سلول دیگری با همین مشخصات بودم اما اینبار تنها
🔺دو شب هم در بند عمومی بازداشتگاه آگاهی بودم، یک محیط حدودا ۲۰ متر مربعی که ۲۶ نفر با اتهامات مختلف(از جمله سرقت مسلحانه، ضرب و جرح، قاچاق مواد مخدر و...) در آنجا بودند، جا برای نشستن به سختی گیر می‌آمد چه رسد به خوابیدن! به ازای هر ۴ نفر یک پتو وجود داشت که انگار صد سال بود شُسته نشده بود! همچنین یک دستشویی با ابعاد یک در یک و بدونِ در، در انتهای سلول بود که بوی گندش همه را آزار میداد، آن دستشویی یک شیلنگ آبِ کوتاه داشت که هم برای شستنِ ظرف استفاده میشد و هم برای استحمام و وضو و...
🔹آنچه که در ادامه می‌آورم مشاهدات عینی اینجانب بوده و کاملا واقعیت دارد؛ هرچند میدانم ممکن است از طرف عده ای به #سیاه_نمایی متهم شوم، اما وظیفه خود دانستم که شرح حال انسان های گناهکار و بیگناهی که چند روزی با آنها زندگی کرده ام را بنویسم، شاید هنوز هم وجدان بیدار و گوش شنوایی برای شنیدن دردهایشان وجود داشته باشد...
🔺تمام کسانی که در بازداشت بودند یک مشخصه مشترک داشتند آنهم اینکه #متهم بودند و جرم آنها ثابت نشده بود! یکی دو نفر بیگناه را دیدم که فقط صِرف اینکه شخص دیگری تحت شکنجه اسم آنها را آورده بود، آنها را ظرف چند ساعت دستگیر کرده و به بازداشتگاه انتقال داده بودند و هرشب شکنجه شان میکردند تا به گناهِ ناکرده اعتراف کنند! نکته عجیب تر اینکه شکنجه ها اینقدر وحشتناک بود که این افرادِ بیگناه ناچار میشدند به گناهان ناکرده اعتراف کنند و نصف شب که با بدن های کبود از شکنجه گاه به سلول بازمی‌گشتند تا صبح گریه میکردند که چرا جرمی که مرتکب نشده اند را گردن گرفته اند و بعضا" باید بابت آن چندین سال حبس بکشند!
🔹افسرانِ بازجو و شکنجه گر هم بدون در نظر داشتن اینکه ممکن است حق بیگناهی ناحق شود؛ فقط به این فکر میکنند که هرچه سریعتر تکلیف پرونده هایی که بر روی دستشان مانده را مشخص کنند و به مقامات قضایی تحویل دهند، تا مبادا از طرف مافوقشان توبیخ شوند!
🔺در این مدت با توجه به صحبت هایی که با متهمان داشتم با انواع شکنجه های جسمی و روحی آشنا شدم که مختصرا" به چند مورد از آنها اشاره میکنم:
🔹از شکنجه های جسمی میتوان موارد زیر را نام برد: «کتک زدن با چک و لگد و باتوم و کابل و...» ، «جوجه کباب: متهم را با چشمان و دست و پای بسته همچون مرغ پرکنده به یک میله افقی که به سرعت در حال چرخش است میبندند و چندین نفر با باتوم و کابل او را مورد نوازش قرار میدهند» ، « آویزان کردن: دستان متهم را که از پشت بسته شده، به یک زنجیر میبندند و او را به بالا میکشند و اینقدر نگه میدارند تا اعتراف کند» ، «شوکر: به نقاط مختلف بدن متهم شوک برقی وارد میکنند تا حدی که زیر پوستش خون مردگی شدیدی ایجاد شود» و...
🔺و اما شکنجه های روحی! «تحقیر و فحاشی به متهم» ، «وضعیت اسفبار بازداشتگاه ها» ، «غذای کم و بی کیفیت» ، «ممنوع التماس بودن متهم» ، «بعضا اجازه نداشتن برای گرفتن وکیل» ، «بازداشت اعضای خانواده متهم که کاملا بیگناه بوده و فقط برای وارد کردن فشار روحی به متهم آنها را بازداشت میکنند؛ پسر ۲۰ ساله ای را دیدم که ۴۵ روز بود درآنجا بازداشت بود و چون حاضر نشده بود به گناه ناکرده اعتراف کند؛ پدر پیر و بیگناه او را که از بیماری قلبی هم رنج میبرد به مدت ۱۵ روز بود بازداشت کرده بودند که پسرش را مورد شکنجه روحی قرار دهند تا مجبور شود اعتراف کند!»و...
🔹جای بسی تاسف است که پس از گذشت ۴۰ سال از انقلاب، در نظام جمهوری اسلامی شاهد اینگونه صحنه ها باشیم! امیدوارم مسئولین قضایی و انتظامی قبل از اینکه بنده را به اتهام تشویش اذهان عمومی مورد مؤاخذه قرار دهند فکری به حال این بازداشتگاه ها کنند تا دیگر شاهد اینهمه بی قانونی و اجحاف در حق انسان هایی که صرفا" #متهم هستند و جرمشان در هیچ دادگاهی ثابت نشده، نباشیم...
همچنین لازم است مسئولین وزارت بهداشت نیز نسبت به اوضاع بهداشتی بسیار اسفبار بازداشتگاه ها نظارت داشته باشند
🔺آنچه که گفته شد صرفا بخشی از وضعیت نابسامان بازداشتگاه ها و شکنجه گاه های پلیس آگاهی بود؛ در مورد وضعیت حاکم بر زندانها هم مطالب زیادی وجود دارد که در آینده به اطلاع مخاطبان عزیز خواهم رساند
🔴"ملت بیــــدار"
🆔
@melatbidar
