The term ‘Buddhism’ was coined by Western scholars in the 1830s. Buddhists don't actually refer to their religion as “Buddhism”.
اصطلاح "بودیسم" توسط دانشمندان غربی در دهه 1830 ابداع شد. بودایی ها در واقع به دین خود به عنوان "بودیسم" اشاره نمی کنند.
Buddhism originated from around 400 BC with the historical individual known as the Buddha.
بودیسم در حدود 400 سال قبل از میلاد با فردی تاریخی به نام بودا سرچشمه گرفت.
The first mention of the Buddha in Western writing is in the writings of Clement of Alexandria, AD.
اولین ذکر بودا در نوشته های غربی در نوشته های کلمنت اسکندریه، پس از میلاد است.
The Buddha founded an order of monks and nuns known as the Sangha who have preserved his teachings down to the present day.
بودا گروهی از راهبان و راهبه‌های معروف به سانگا را تأسیس کرد که آموزه‌های او را تا به امروز حفظ کرده‌اند.
In Buddhism, there is no single holy book. Extensive scriptures have been preserved in many Asian languages.
در بودیسم کتاب مقدس واحدی وجود ندارد. کتاب مقدس گسترده ای در بسیاری از زبان های آسیایی حفظ شده است.
Buddhists don’t believe in a supreme being or creator god.
بودایی ها به موجود برتر یا خدای خالق اعتقادی ندارند.
Because of its emphasis on meditation and mindfulness, Buddhism is often considered to be a form of psychology rather than a religion.
بودیسم به دلیل تأکید آن بر مراقبه و تمرکز حواس، غالباً به جای دین، نوعی روانشناسی در نظر گرفته می شود.
