🔻چرا ترامپ به دیدار پوتین می‌رود؟!
ترامپ در طول ۱۸ ماه ریاست جمهوری خود همواره تلاش کرده است که بر اساس وعده‌های انتخاباتیاش چه در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی عمل کند. در بعد خارجی دست ترامپ برای عمل به وعده‌هایش بازتر بوده است. در مورد مسائل داخلی به دنبال مخالفت سنا، هنوز قانون اوباماکر پابرجا است و نتوانسته آن را حذف کند. اما در مسائل خارجی ترامپ به تعداد قابل توجهی از وعده‌های خود عمل کرده است، از خروج از توافقنامه‌های تی‌‌پی‌پی، آب‌وهوایی پاریس و برجام گرفته تا انتقال سفارت آمریکا به قدس و اعمال تعرفه‌های جدید بر برخی کالاهای وارداتی از اروپا و چین.
در این میان، یکی از وعده‌های برجای مانده ترامپ در سیاست خارجی بهبود روابط با روسیه است. ترامپ چند بار در جریان تبلیغات انتخاباتی وعده داد این روابط تنش‌زده را بهبود بخشد. قول داد در تحریم‌های اعمال شده علیه مسکو تجدیدنظر خواهد کرد و حتی فراتر از آن نیز رفت و تلویحا به آمادگی‌اش برای شناسایی حاکمیت روسیه بر جزیره کریمه اشاره کرد. اوباما که دل خوشی از روسیه و سیاست‌های پوتین نداشت، در روزهای آخر ریاست جمهوری‌اش، کار را برای ترامپ بسیار دشوار کرد. وی که می‌دانست ترامپ چه در سر دارد، به اتهام دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تحریم‌های شدیدی علیه روسیه وضع کرد و ۳۵ دیپلمات روس را اخراج و دو مرکز روسی را پلمب کرد. این گونه اوباما مسیر حرکت ترامپ به سمت روسیه را مین‌گذاری کرد. ترامپ که هنوز مراسم تحلیف را به جای نیاورده بود، به شدت از این اقدام اوباما انتقاد کرد.
وی که به نوعی در پیروزی انتخاباتیاش وامدار پوتین است، پس از به قدرت رسیدن با پرونده روسیه گیت مواجه شد و عملا نتوانست به رغبت خود برای نزدیکی به مسکو جامه عمل بپوشاند. غیر از این پرونده و مین‌گذاری‌های سیاسی اوباما، خود ساختار سیاسی آمریکا مانع جدی فراروی دونالد ترامپ برای نزدیک شدن به تزار روسیه است. همین ساختار سیاسی ترامپ را مجبور کرد که او نیز قانون تحریم‌های کنگره علیه روسیه در آگوست ۲۰۱۷ را امضا کند. در حالی که پای قانون را امضا می‌کرد، از آن انتقاد و کنگره را مسئول بدتر شدن روابط با روسیه معرفی کرد.
پس از آن ترامپ در جریان مسمومیت ساکریبال جاسوس سابق روسیه و دخترش در انگلیس و در همراهی با لندن و گویا تحت فشار همان ساختار سیاسی روسیه‌ستیز در آمریکا، ۶۰ دیپلمات روس را اخراج و کنسولگری مسکو در سیاتل را نیز بست.
اکنون گویا ترامپ شرایط را برای تحقق وعده انتخاباتیاش در مورد بهبود روابط با روسیه تاحدودی مساعد می‌بیند. جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا را که در گذشته از مخالفان این روند بود، هفته گذشته راهی مسکو کرد تا با مقامات روس درباره آینده روابط و بررسی دیداری احتمالی میان پوتین و ترامپ دیدار و گفتگو کند. پوتین بیش از هر زمانی خواهان بهتر شدن روابط با غرب به ویژه آمریکا و رفع تحریم‌ها علیه کشورش است تا بتواند او نیز وعده انتخاباتی مبنی بر ارتقای وضعیت معیشتی روس‌ها و بهبود اقتصاد روسیه را عملی کند.
در نهم ژوئن، پوتین با ستایش از ترامپ گله‌مندانه گفت که وعده او برای رفع تنش‌ها و بهبود در روابط با روسیه بر زمین مانده و عملی نشده است. امروز پوتین بیش از هر کسی چشم انتظار عینیت یافتن این وعده است.
اکنون دو طرف توافق کرده‌اند تا در شانزدهم ژوئیه در پایتخت فنلاند با هم دیدار کنند. موضوعات زیادی برای همکاری میان دولت ترامپ و روسیه وجود دارد. ترامپ امیدوار است در دو مساله مهم نظر پوتین را جلب کند. یکی همکاری علیه ایران چه در بعد منطقه‌ای به ویژه در سوریه، چه در مساله همراهی با تحریم‌های آتی، دومی در قضیه معامله قرن است که به حمایت روسیه نیاز دارد.
همچنین ترامپ که اروپا را دربحث برجام همراه خود نمی‌بیند، می‌خواهد با نزدیکی و لو صوری به روسیه به نوعی زهر چشمی هم از اروپایی‌ها بگیرد.
دولت ترامپ به این منظور چراغ سبزهایی به پوتین نشان داده است؛ هم در مساله ماندن بشار اسد رئیس جمهور سوریه در قدرت و هم در تحولات اخیر جنوب سوریه. سیاست آمریکا در قبال سوریه در این روزها بیشتر تابع سیاست تل‌آویو و تفاهماتی است که میان اسرائیلی‌ها و روس‌ها شکل گرفته است.
هر اندازه سیاست خاورمیانه‌ای روسیه به تل‌آویو نزد‌یک‌تر می‌شود، به همان اندازه نیز لابی اسرائیلی در آمریکا برای اقناع ساختار سیاسی این کشور برای بهبود روابط با مسکو تلاش می‌کند و پوتین هم این معادله را خوب درک کرده است.
با این حال، هنوز سخن گفتن از بهبودی جدی روابط آمریکا و روسیه زود است و دیدار آتی ترامپ و پوتین احتمالا تنش‌ها میان دو کشور را کم‌رنگ کند، اما به آن‌ها پایان نمی‌دهد. این مساله یکباره اتفاق نخواهد افتاد، بلکه اگر موانع فراروی ترامپ هم برداشته شود، باز سیری تدریجی را طی خواهد کرد.
✍️صابر گل‌عنبری
🔴کانال نگاهِ دیگر
@Sgolanbari
ترامپ در طول ۱۸ ماه ریاست جمهوری خود همواره تلاش کرده است که بر اساس وعده‌های انتخاباتیاش چه در سیاست داخلی و چه در سیاست خارجی عمل کند. در بعد خارجی دست ترامپ برای عمل به وعده‌هایش بازتر بوده است. در مورد مسائل داخلی به دنبال مخالفت سنا، هنوز قانون اوباماکر پابرجا است و نتوانسته آن را حذف کند. اما در مسائل خارجی ترامپ به تعداد قابل توجهی از وعده‌های خود عمل کرده است، از خروج از توافقنامه‌های تی‌‌پی‌پی، آب‌وهوایی پاریس و برجام گرفته تا انتقال سفارت آمریکا به قدس و اعمال تعرفه‌های جدید بر برخی کالاهای وارداتی از اروپا و چین.
در این میان، یکی از وعده‌های برجای مانده ترامپ در سیاست خارجی بهبود روابط با روسیه است. ترامپ چند بار در جریان تبلیغات انتخاباتی وعده داد این روابط تنش‌زده را بهبود بخشد. قول داد در تحریم‌های اعمال شده علیه مسکو تجدیدنظر خواهد کرد و حتی فراتر از آن نیز رفت و تلویحا به آمادگی‌اش برای شناسایی حاکمیت روسیه بر جزیره کریمه اشاره کرد. اوباما که دل خوشی از روسیه و سیاست‌های پوتین نداشت، در روزهای آخر ریاست جمهوری‌اش، کار را برای ترامپ بسیار دشوار کرد. وی که می‌دانست ترامپ چه در سر دارد، به اتهام دخالت در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، تحریم‌های شدیدی علیه روسیه وضع کرد و ۳۵ دیپلمات روس را اخراج و دو مرکز روسی را پلمب کرد. این گونه اوباما مسیر حرکت ترامپ به سمت روسیه را مین‌گذاری کرد. ترامپ که هنوز مراسم تحلیف را به جای نیاورده بود، به شدت از این اقدام اوباما انتقاد کرد.
وی که به نوعی در پیروزی انتخاباتیاش وامدار پوتین است، پس از به قدرت رسیدن با پرونده روسیه گیت مواجه شد و عملا نتوانست به رغبت خود برای نزدیکی به مسکو جامه عمل بپوشاند. غیر از این پرونده و مین‌گذاری‌های سیاسی اوباما، خود ساختار سیاسی آمریکا مانع جدی فراروی دونالد ترامپ برای نزدیک شدن به تزار روسیه است. همین ساختار سیاسی ترامپ را مجبور کرد که او نیز قانون تحریم‌های کنگره علیه روسیه در آگوست ۲۰۱۷ را امضا کند. در حالی که پای قانون را امضا می‌کرد، از آن انتقاد و کنگره را مسئول بدتر شدن روابط با روسیه معرفی کرد.
پس از آن ترامپ در جریان مسمومیت ساکریبال جاسوس سابق روسیه و دخترش در انگلیس و در همراهی با لندن و گویا تحت فشار همان ساختار سیاسی روسیه‌ستیز در آمریکا، ۶۰ دیپلمات روس را اخراج و کنسولگری مسکو در سیاتل را نیز بست.
اکنون گویا ترامپ شرایط را برای تحقق وعده انتخاباتیاش در مورد بهبود روابط با روسیه تاحدودی مساعد می‌بیند. جان بولتون مشاور امنیت ملی آمریکا را که در گذشته از مخالفان این روند بود، هفته گذشته راهی مسکو کرد تا با مقامات روس درباره آینده روابط و بررسی دیداری احتمالی میان پوتین و ترامپ دیدار و گفتگو کند. پوتین بیش از هر زمانی خواهان بهتر شدن روابط با غرب به ویژه آمریکا و رفع تحریم‌ها علیه کشورش است تا بتواند او نیز وعده انتخاباتی مبنی بر ارتقای وضعیت معیشتی روس‌ها و بهبود اقتصاد روسیه را عملی کند.
در نهم ژوئن، پوتین با ستایش از ترامپ گله‌مندانه گفت که وعده او برای رفع تنش‌ها و بهبود در روابط با روسیه بر زمین مانده و عملی نشده است. امروز پوتین بیش از هر کسی چشم انتظار عینیت یافتن این وعده است.
اکنون دو طرف توافق کرده‌اند تا در شانزدهم ژوئیه در پایتخت فنلاند با هم دیدار کنند. موضوعات زیادی برای همکاری میان دولت ترامپ و روسیه وجود دارد. ترامپ امیدوار است در دو مساله مهم نظر پوتین را جلب کند. یکی همکاری علیه ایران چه در بعد منطقه‌ای به ویژه در سوریه، چه در مساله همراهی با تحریم‌های آتی، دومی در قضیه معامله قرن است که به حمایت روسیه نیاز دارد.
همچنین ترامپ که اروپا را دربحث برجام همراه خود نمی‌بیند، می‌خواهد با نزدیکی و لو صوری به روسیه به نوعی زهر چشمی هم از اروپایی‌ها بگیرد.
دولت ترامپ به این منظور چراغ سبزهایی به پوتین نشان داده است؛ هم در مساله ماندن بشار اسد رئیس جمهور سوریه در قدرت و هم در تحولات اخیر جنوب سوریه. سیاست آمریکا در قبال سوریه در این روزها بیشتر تابع سیاست تل‌آویو و تفاهماتی است که میان اسرائیلی‌ها و روس‌ها شکل گرفته است.
هر اندازه سیاست خاورمیانه‌ای روسیه به تل‌آویو نزد‌یک‌تر می‌شود، به همان اندازه نیز لابی اسرائیلی در آمریکا برای اقناع ساختار سیاسی این کشور برای بهبود روابط با مسکو تلاش می‌کند و پوتین هم این معادله را خوب درک کرده است.
با این حال، هنوز سخن گفتن از بهبودی جدی روابط آمریکا و روسیه زود است و دیدار آتی ترامپ و پوتین احتمالا تنش‌ها میان دو کشور را کم‌رنگ کند، اما به آن‌ها پایان نمی‌دهد. این مساله یکباره اتفاق نخواهد افتاد، بلکه اگر موانع فراروی ترامپ هم برداشته شود، باز سیری تدریجی را طی خواهد کرد.
✍️صابر گل‌عنبری
🔴کانال نگاهِ دیگر
@Sgolanbari