ازدواج با محارم
#کتاب
در درجه اول ازدواج با محارم باید برای حفظ پاکی سلسله خاندان های موبدی به کار رفته باشد.این خصوصیت سرّی شریعت باستانی گاهانی یقیناً عادتی را توصیف می کند که به نظر عجیب می آید:ازدواج با محارم، میان پدر و دختر، پسر و مادر، برادر و خواهر. معلوم است که این نوع ازدواج در تمدن های گوناگون بسیاری رواج داشته است ولی تنها در خانواده های شاهی معمول بوده است.هیچ جا بجز ایران باستان، این عمل خصوصیت ثواب سفارش شده ای را به پیروان ندارد.موضوع عبارت از دیدگاه نظری این مفهوم نیست :رساله های حقوقی کاملاً گواهی می دهند که این رسم حتا بیرون از خاندان شاهی نیز انجام می گرفته است. من تصور می کنم که این عمل بی قاعده را می توان با در نظر گرفتن دو عامل توضیح داد:خصوصیت اصلا رمزی شریعت گاهانی رایج در بعضی از حلقه های روحانی و خصوصیت موروثی روحانیت مزدیسنایی:امروزه نیز موبدان فقط از میان بعضی از خانواده ها می توانند انتخاب شوند،موضوعی که گویای این نیست که همه اعضای این خانواده ها خود به خود موبد هستند.در دوران باستان نیز موقعیت همان بوده است و هرودوت حتا مغ ها را به عنوان قبایل مادی بر می شمارد؛پس،بخصوص در مورد مغ ها است که عادت مورد نظر با گواهی های صریح نشان داده شده است. از سوی دیگر دیون کریسستم می گوید که زردشت آیین خود را نه به همه پارسها بلکه به بهترین آنها که ایشان را مغ می نامند تعلیم داده است.آخرین گاه از پورچیستا دختر زردشت، نام می برد که خود را هم در اختیار پدرش و هم همسرش گذاشته است :بنابر سنت منظور از این همسر، جاماسب جانشین پیامبر و موبد بزرگ است.(ص.۱۱۳_۱۱۴)
بن مایه:موله.مارین_ایران باستان_ترجمه دکتر ژاله آموزگار_انتشارات توس_سال ۱۳۹۱
🔥 @atorshiz 🔥
#کتاب
در درجه اول ازدواج با محارم باید برای حفظ پاکی سلسله خاندان های موبدی به کار رفته باشد.این خصوصیت سرّی شریعت باستانی گاهانی یقیناً عادتی را توصیف می کند که به نظر عجیب می آید:ازدواج با محارم، میان پدر و دختر، پسر و مادر، برادر و خواهر. معلوم است که این نوع ازدواج در تمدن های گوناگون بسیاری رواج داشته است ولی تنها در خانواده های شاهی معمول بوده است.هیچ جا بجز ایران باستان، این عمل خصوصیت ثواب سفارش شده ای را به پیروان ندارد.موضوع عبارت از دیدگاه نظری این مفهوم نیست :رساله های حقوقی کاملاً گواهی می دهند که این رسم حتا بیرون از خاندان شاهی نیز انجام می گرفته است. من تصور می کنم که این عمل بی قاعده را می توان با در نظر گرفتن دو عامل توضیح داد:خصوصیت اصلا رمزی شریعت گاهانی رایج در بعضی از حلقه های روحانی و خصوصیت موروثی روحانیت مزدیسنایی:امروزه نیز موبدان فقط از میان بعضی از خانواده ها می توانند انتخاب شوند،موضوعی که گویای این نیست که همه اعضای این خانواده ها خود به خود موبد هستند.در دوران باستان نیز موقعیت همان بوده است و هرودوت حتا مغ ها را به عنوان قبایل مادی بر می شمارد؛پس،بخصوص در مورد مغ ها است که عادت مورد نظر با گواهی های صریح نشان داده شده است. از سوی دیگر دیون کریسستم می گوید که زردشت آیین خود را نه به همه پارسها بلکه به بهترین آنها که ایشان را مغ می نامند تعلیم داده است.آخرین گاه از پورچیستا دختر زردشت، نام می برد که خود را هم در اختیار پدرش و هم همسرش گذاشته است :بنابر سنت منظور از این همسر، جاماسب جانشین پیامبر و موبد بزرگ است.(ص.۱۱۳_۱۱۴)
بن مایه:موله.مارین_ایران باستان_ترجمه دکتر ژاله آموزگار_انتشارات توس_سال ۱۳۹۱
🔥 @atorshiz 🔥