ملت
قسمت اول

تا جایی که به زبان فارسی بر می‌گردد، واژه ملت به چهار معنا به کار گرفته شده است:
دین و شریعت، پیروان دین و شریعت، یک قوم، مجموعه مردمان یا شهروندان یک کشور.
ولی از آن جا که این واژه دارای بار سیاسی ژرفی است، بهتر است برای هم نوا شدن با دیگر کشورها، این واژه را فراگیر و بین المللی بکار برد. از دیدگاه حقوقی، ماخذ درستی یک واژه سیاسی، ملل متحد و به ویژه بخش های حقوقی آن است.
از جنبش مشروطه بدین سو، در ایران، واژه " ملت" درست یا نادرست، به عنوان مترادف و معادل NATION پذیرفته و بکار گرفته شد. بدین معنا ملت به معنای مجموعه مردمی  (PEOPLES) است، که درون مرزهای سیاسی (POLTICAL BOUNDARIES) شناخته شده و رسمیت یافته از جانب نهادهای بین المللی متعلق به یک کشور( COUNTRY) زندگی می کنند. مردمانی که دارای یک قانون اساسی سراسری  ( UNIVE RSAL CONSTITUTION) بوده و درآن یک حاکمیت(SOVEREIGNTY) و یک گونه حکومت( REGIME)و یک مدیریت( GOVERNMENET) و پرچم و سرود ملی رسمیت دارد. هم چنین این مردمان دارای هر گونه حقوق اساسی و تقسیمات کشوری داشته باشند، دارای یک دولت مرکزی( CENTRAL ADMINISTRATAION) نیز می باشند.
ادامه دارد
@CyPolitics