Beste volksgenoten,

Het is weer zaterdag poëziedag, elke zaterdag delen wij een gedicht van Dietse bodem. Vandaag een gedicht van Theun de Vries 'Gebed'.


Honderd gebaren, wankel van weifeling,
honderd oogen, troebel van twijfeling,
honderd voeten, rustloos van schuifeling,
en dan de glazen stilte van den dood. -

Waaien wij doelloos door de tijden ruim,
van nood naar nood, om nooit-begaan verzuim?
Wie waren wij, toen uit het bare schuim
der eerste zee de broze schelpen stolden?

Zijn wij het leven, of zijn schaduw maar?
Zijn wij gedachte, of haar doodsch gebaar?
O, God, wij zoeken driftig Uw gevaar
en breken stuk, voor wij 't gevonden hebben.

@Dietsland