🌼🌼🌼

بخوان به نام گل سرخ در صحاری شب
که باغ ها همه بيدار و بارور گردند
بخوان دوباره بخوان تا کبوتران سپيد
به آشيانه خونين دوباره برگردند..

بخوان به نام گل سرخ در رواق سکوت
که موج و اوج طنينش ز دشت ها گذرد
پيام روشن باران
ز بام نيلی شب
که رهگذار نسيمش به هر کرانه برد

ز خشک سال چه ترسی
که سد بسی بستند
نه در برابر آب
که در برابر نور
و در برابر آواز
و در برابر شور

در اين زمانه ی عسرت
به شاعران زمان برگ رخصتی دادند
که از معاشقه ی سرو و قمری و لاله
سرودها بسرايند ژرف تر از خواب
زلال تر از آب...

تو خامشی که بخواند ؟
تو می روی که بماند ؟
که بر نهالک بی برگ ما ترانه بخواند ؟
از اين گريوه به دور
در آن کرانه ببين
بهار آمده
از سيم خاردار
گذشته

حريق شعله ی گوگردی بنفشه چه زيباست
هزار آینه جاری ست
هزار آینه
اينک
به همسرايی قلب تو می تپد با شوق

زمين تهی دست ز رندان
همين تويی تنها
که عاشقانه ترين نغمه را دوباره بخوانی
بخوان به نام گل سرخ و عاشقانه بخوان
حديث عشق بيان کن بدان زبان که تو دانی...


#محمدرضا شفیعی کدکنی

🌼🌼🌼
https://t.me/Ivanxaneh