"پسرک ماه زده"


Гео и язык канала: не указан, не указан
Категория: не указана


مغموم،مشغولِ فرار،روان پریش و گاهی دست به قلم!
"کپی با ذکر منبع"
https://t.me/moonlist8 :‌پلی لیست
https://telegram.me/BiChatBot?start=sc-1418650-r0Az5s0 ناشناس

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
не указан, не указан
Категория
не указана
Статистика
Фильтр публикаций


«وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّکَ بِأَعْيُنِنَا»


"آهنگ هایی که نباید در لحظه هایی که نباید"


ناشناس فرستادید


Репост из: R.G(2)


حس میکنم مثل هسته زمین که تمام نیرو ها رو به سمت خودش جذب می‌کنه،من هم هسته گا هستم
تمام بگایی ها و بگا رفتن هارو به سمت خودم جذب میکنم.


روحِ من کی وقت کرد انقدر عجین بشه با بودنت؟!


دلم میخواست اسکیزوفرنی داشته باشم،اما دارای اسکیزوئید هستم
توی اختلالات هم اونجایی هستم که نباید.




نه حقیقتا،90 درصدشون نداره
ولی در گذشته درک کرده‌م تمامشون رو
حالا انگار حوصله احساساتِ آدم هارو ندارم
چیز هایی که روزی درکشون میکردم و حالا حسی بهشون ندارم رو برای آدم هایی مینویسم که هنوز درکشون میکنن.


Репост из: @BiChatBot
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
https://t.me/Mrillegal_r8/2597
مخاطب نداره حرفات؟
پس چرا با عمق وجود آدم می‌فهمه؟




آیندگان هم به ریش ما خواهند خندید عزیز من،مایی که در مرگ درختِ امید میکاشتیم و به اسم زندگی به یکدیگر می‌فروختیم.


Репост из: @BiChatBot
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
https://t.me/Mrillegal_r8/2595
به آیندگان بگو که شب ما چقدر شب بود و روز و روزگار ما چطور مرد و پیکر رویاباخته‌ی ما در کدام دره یا پستو پرت شد، رها شد، لگد خورد..


"گفت:حیف نوشته هاتِ که مخاطب نداره،کاش من هم مخاطبِ حرفی بودم."


کاش میتونستم از درس و دانشگاه انصراف بدم
از همه جا دلیت اکانت کنم
همه فراموش کنن که من وجود دارم
بیام پیشت چای هل دار بخورم و توی بغلت گریه کنم و تو برام شعر بخونی مادربزرگ!


بزرگ تر که بشی،متوجه جایگاه پدر و مادر میشی
اونجاست که می‌فهمی چقدر همه دنیا بی ارزشه در مقابل خنده های کسی!


ناشناس فرستادید


دوستِ عزیزی که دلت آواره و به جا مانده از عاشقیست
غم را نمی‌توان توضیح داد،نمی‌توان بخشید
ما غم را پودر میکنیم در تلخی ‌قهوه های صبحگاهی
در حرف های تکراری و آدم های تکراری تر
غم را می‌خوریم،مثل بغض هایمان که شراب نابی‌شده اند آنقدر که در تاریکی رها کردیمشان
غم زندگیست،عشق است
غم دام و تله‌ی شومیست که اگر لذت بردی از درد بی درمانش،مبتلا خواهی شد به غم زدگی
چیزی که سالهاست با آن می‌جنگیم و ثانیه هاست که بر ما پیروز است.
غمِ ما درمان ندارد عزیزم،اشک هایمان خشک شده و چهره‌هامان مبهوت مانده
ما عاشقانِ بی وصالیم،درد بخشی‌از ماست.


Репост из: @BiChatBot
‌ ‌ ‌‌‌ ‌
ابرک عزیز،
نمیدانم چه شد که تصمیم گرفتم برایت نامه بنویسم….در ادای کلمات مهارت چندانی ندارم اما غم‌ نشسته پشت هر هجا را بیش از هر چیزی میشناسم، آشنای دیرینه ام “غم” را در نوشته هایت یافتم،موجود کنه و کل شقیست، از ناکجا آباد سرو کله اش در قالب عشق پدید می‌آید و وقتی در قلبت لانه کرد مسحورش میشوی و توان گریختن را نداری دست و پایت را از هفت جهت میبندد و قاه قاه به ریشت میخندد‌، اولین باری که غم مرا به سخره گرفت را خوب به یاد دارم سبب لبخند دلفریب یار شد خوشش آمده بود؟…طعم اندوه را نچشیده بود؟…هیچگاه دلیلش را نفهمیدم مهم هم نبود، مهم تبسم روی لبهایش بود پس از آن خودم را به دست غم سپردم تا شاید در تمامی لحظاتم لبخندش را همراه داشته باشم…چندی بعد از اقبال بدم ستاره‌ی بخت پر کشید و او مرا ترک کرد….حال من ماندم و غم بدون یار و لبخندش برای رفع دلتنگی چند سال است که هر لحظه رنج را برای رفع دلتنگی در اغوش میکشم…حال به قدری بزرگ شده که در آغوشم نمیگنجد با او چه کنم؟ شاید بتوانی به من بگویی با غم مشابهی که از کلماتت سرازیر است چه میکنی؟ محنت شریک زندگی خوبیست؟
پ ن: پر حرفی منو ببخشید

غمت بخیر،شبت نیز
۰۰:۱۸


ناشناس فرستادید

Показано 20 последних публикаций.

954

подписчиков
Статистика канала