***

Ҳадемай шивирлай бошлар кўк,
Булутлар келтирди хабарин.
Ниш урган майсалар баррадек,
Таратар юртнинг мушк анбарин.

Ҳадемай ёмғирга бўкар ер,
Ариқлар шилдирар – тўла сув.
Япроқлар шод чапак чалиб дер:
Ғанимат кунларнинг гардин юв.

Бедазор ичида юрсам ҳам,
Ҳар кун сўз айтса ҳам бу осмон.
Кўксига бош қўйиб турсам ҳам,
Ватаннинг ҳидига тўймасман.

Нилуфар Умарова