به رویاهایش فکر میکرد ؛
به خاکستر همه رویاهایی که در یک روز بارانی به باد سپرد.سوار ماشینش شد.در دلش گفت:"شاید در زندگی بعدی ؛ اگر این یکی کافی نبود."
زندگی خالی بود.پوچ.شاید این تنها خاصیتش بود.
با این اوصاف ، آیا هرگز می‌توان زندگی کرد؟
سرعتش را بیشتر کرد.همیشه انگار چیزی کم بود ، مهم نبود چقدر داشت.سرعتش را بیشتر کرد.می‌ارزه مگه نه؟باز هم بیشتر.بسه احمق.زیر لب زمزمه میکرد:
"شاید در زندگی بعدی ؛ اگر این یکی کافی نبود."