To You.
می‌دونم خیلی حال و حوصله نداری...
اما اگر این کلمات رو تا تَه خوندی، ازت ممنونم.
نمی‌دونم هنوز منو دوستت به حساب میاری یا نه.
احتمالا قبل از اینکه تغییر کنی دوستت بودم، نه؟
من واقعا دوستت داشتم...
هنوز هم دارم...
می‌دونم نمی‌تونی براش ارزش قائل بشی‌ و این حس دو طرفه باشه.
حتی ممکنه ازم متنفر باشی...از اونجایی که من هم یکی‌ام مثل همه.
بخاطر همین دارم بیخیالت می‌شم.
این نامه رو نوشتم تا فقط همین رو بهت بگم.
هر چند که حس احمق‌ها رو دارم و از این اعتراف حالم بهم می‌خوره.
امیدوارم خیلی طولانی نشده باشه و سرت رو درد نیورده باشم.
خداحافظ غریبه‌ی آشنا...