Alibek Azimov — Blog

Assalomu alaykum do‘stlar!

Ertaga 28-fevral soat 20:00 da mening telegram kanalimda ovozli suhbat bo‘lib o‘tadi.

Suhbatimizda Farrux aka ishtirok etadilar. Men bilgan kuchli marketologlardan biri, inMarketing va Futurum Academy loyihalarining marketing direktori hisoblanadilar.

Asosiy mavzu: Dizayner ham odammi? Kasbiy va shaxsiy rivojlanish bo‘ladi.

Agar siz dizayner yoki marketolog bo‘lsangiz shu suhbatga taklif qilib qolaman. Let’s burn it!

Oxirgi paytlar yugurishga alohida e’tibor bilan qaraydigan bo‘ldim, chunki yugurish jarayonida men o‘zimni ancha yaxshi his qilaman.

Yugurishlarning turlari mavjud, har biri haqida oz-moz bilaman, ammo men uchun eng asosiysi bu kross, uzoq distansiyaga yugurish hisoblanadi.

Aynan uzoq distansiyalarga yugursam o‘ziga xos qiyinchiliklar boshlanadi va bu qiyinchiliklar vaqtning har bir sekundida sezilishni boshlaydi. Bu o‘zgacha drive beradi insonga.

Hozir shu qiyinchiliklarni yengib o‘tsam men yangi pog‘onaga chiqaman deb o‘ylashni boshlaysiz.

Hozirgi payt 10 km’ni 1 soatlarda bosib o‘tyapman. Bundan keyin shu natijalarni yangilashga harakat qilaman.

Samaradorlik = kichik e’tibor markazi

Hozir mac’da ishlab o‘tirsam bir narsaga yana bir bor amin bo‘ldim. Yuqori samaradorlik bu kichik e’tibor markazida ekan.

Har doim mac’ni ultrawide ekranga ulab ishlashni boshlasam juda katta energiya va e’tiborim ko‘p joylarga ketib qolar ekan.

Samaradorlik uchun katta ekranni tanlash har doim ham + ga ishlamaydi.

Nega kichik ekran? Chunki ko‘zingiz kamdan-kam 
harakatlanadi, bu degani siz fokusingizni to‘g‘riga, ya’ni ekranga qaratib ishlaysiz.

Katta ekranda esa aksincha, sizning bor e’tiboringiz bitta nuqtaga emas, har xil nuqtalarga mo‘ljallanadi.

Men xayolimni bir joyga jamlamoqchi edim, qo‘limdan kelmadi. Miyamda juda ko‘p ishlar va tartibsiz holat bor edi.

Yechimi rejalashtirish, yoki to‘g‘ri nafas olishda emas, balki atrofimdagi bo‘layotgan jarayonlarni tartiblashtirmaganimdan ekan.

Atrofimdagi omillar menga qattiq ta’sir qilishini sezdim, shundan keyin o‘rtimga qaradim. Ertalab turib joyimni to‘rlamaganim, erinib o‘zimga nonushta tayyorlamaganim yo idishlarni o‘z vaqtida yuvmaganim.

Bu hayotimizda juda muhim rol o‘ynaydi deyish qiyin, lekin insonning miyasi tartibli bo‘lishi uchun birinchi o‘rinda atrofidagi tartibga ega bo‘lishi, keyin esa miya o‘zini tartiblab ketaverar ekan.

Bu jarayonni bugun sezdim, yuvilmagan idishlar bor edi, yuvib tartiblab qo‘ygandan keyin miyam xotirjamlashganini sezdim.

Agar o‘zingni juda sifatsiz, hayolingni bir joyga jamlashing qiyin bo‘lsa, oynadagi o‘zingga qara va atrof muhitingga qara, shunda nimani to‘g‘rilash kerakligi ko‘rinadi.

Masalan, sartaroshxonaga borib sochingni oldirishing kerakdir.