میدانیم که اتیسم اختلالی است که به دلیل انحراف در رشد صحیح دستگاه عصبی مرکزی مغز در تعامل با محیط نامناسب و غیرارتباطی نوزاد اتفاق می افتد.
مغز انسان هنگامی که به دنیا می آید متشکل از میلیون ها سلول عصبی است که تقریبا به یک مغز انسان بالغ شبیه است، اما نوزاد توانایی جز چند بازتاب ساده ندارد، چون مغز او هنوز "شبکه" نشده است و "اتصالات عصبی" شکل نگرفته اند.
شکل گیری این اتصالات عصبی در تعامل مستقیم کودک با محیط اتفاق میافتد.
به دلایل مختلف، از جمله محیط غیر ارتباطی کودک در سالهای اولیه پس از تولد، این سیر شبکه شدن مختل می شود و به جای اینکه سلولهای عصبی مغز به صورت طبیعی و با الگوی نسبتا مشخص و متوازنی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و شبکه شوند، شبکه شدن مغز قطبی می شود و مثلاً قسمت های خاصی از مغز بسیار پراتصال و قسمت هایی بسیار ضعیف از نظر تعداد اتصالات می شوند.
توانایی های خاص و جزیره ای این کودکان نیز بیشتر به همین دلیل اتفاق می افتد.
مثلا کودک مبتلا به اتیسمی که مدام در معرض موبایل بوده است، قسمت های خاص مغز مرتبط با آن بسیار پر اتصال و شبکه می شوند و میبینیم کودک در یک بازی خاص موبایل حتی از والدینش هم متخصص تر و با مهارت تر می شود.
در حالی که همین کودک قادر به برقراری ارتباط و تماس چشمی نیست، چرا که قسمت های مخصوص به ارتباط و تماس چشمی در وی شبکه نشده اند.
با این تبیین، درمان اتیسم شامل هر راهکاری است که منجر به متوازن کردن اتصالات مغزی از طریق تغییر محیط کودک و جلوگیری از تشکیل و تقویت شبکه های به درد نخور و تشکیل و تقویت شبکه های مفید است ...
سعید صادقی/ دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه شهیدبهشتی تهران
مغز انسان هنگامی که به دنیا می آید متشکل از میلیون ها سلول عصبی است که تقریبا به یک مغز انسان بالغ شبیه است، اما نوزاد توانایی جز چند بازتاب ساده ندارد، چون مغز او هنوز "شبکه" نشده است و "اتصالات عصبی" شکل نگرفته اند.
شکل گیری این اتصالات عصبی در تعامل مستقیم کودک با محیط اتفاق میافتد.
به دلایل مختلف، از جمله محیط غیر ارتباطی کودک در سالهای اولیه پس از تولد، این سیر شبکه شدن مختل می شود و به جای اینکه سلولهای عصبی مغز به صورت طبیعی و با الگوی نسبتا مشخص و متوازنی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و شبکه شوند، شبکه شدن مغز قطبی می شود و مثلاً قسمت های خاصی از مغز بسیار پراتصال و قسمت هایی بسیار ضعیف از نظر تعداد اتصالات می شوند.
توانایی های خاص و جزیره ای این کودکان نیز بیشتر به همین دلیل اتفاق می افتد.
مثلا کودک مبتلا به اتیسمی که مدام در معرض موبایل بوده است، قسمت های خاص مغز مرتبط با آن بسیار پر اتصال و شبکه می شوند و میبینیم کودک در یک بازی خاص موبایل حتی از والدینش هم متخصص تر و با مهارت تر می شود.
در حالی که همین کودک قادر به برقراری ارتباط و تماس چشمی نیست، چرا که قسمت های مخصوص به ارتباط و تماس چشمی در وی شبکه نشده اند.
با این تبیین، درمان اتیسم شامل هر راهکاری است که منجر به متوازن کردن اتصالات مغزی از طریق تغییر محیط کودک و جلوگیری از تشکیل و تقویت شبکه های به درد نخور و تشکیل و تقویت شبکه های مفید است ...
سعید صادقی/ دانشجوی دکتری روانشناسی بالینی دانشگاه شهیدبهشتی تهران